محمد فرج زاده، رضا قانعی قشلاق، ناصر رشادمنش، مژده زارعی، هادی امینی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: افسردگی یک بیماری مزمن و شایع در میان سالمندان است که منجر به کاهش کیفیت زندگی، اختلال در عملکرد روزانه و ایفای نقش های فردی، اجتماعی و خانوادگی آنها می شود. یکی از عوامل احتمالی پیشگیری کننده از افسردگی مصرف چای است. با توجه به نتایج متناقض مطالعات خارجی و نبود مطالعه داخلی در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین مصرف چای و افسردگی در سالمندان انجام شد.
روش: این مطالعه مورد شاهدی در سال ۱۳۹۵ بر روی ۲۶۰ نفر سالمند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سقز و به روش نمونهگیری خوشهای انجام شد. با استفاده از مقیاس افسردگی سالمندان و تأیید روانپزشک، نمونهها به دو گروه افسرده و غیرافسرده تقسیم و از نظر سن، جنس، تحصیلات و شاخص توده بدنی همسان شدند. سپس میزان مصرف چای در آن ها ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ و به کمک آزمون های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد مطالعه ۶/۳۵± ۶۹/۸سال بود. ۶۴/۲درصد نمونه ها (۱۶۹ نفر) در روز کمتر از ۳ فنجان چای مصرف می کردند. نتایج نشان داد که بین افسردگی با مصرف چای ارتباط معناداری وجود داشت؛ به طوری که ۵/۱ درصد افراد افسرده و ۳۳/۵درصد افراد غیر افسرده روزانه حداقل ۳ فنجان چای مصرف می کردند و شانس ابتلا به افسردگی در افرادی که روزانه بیش تر از ۳ فنجان چای مصرف می کردند، ۶۶ درصد کمتر از افراد با مصرف کمتر از ۳ فنجان چای روزانه بود (p < ۰,۰۰۱, ۹۵% CI: ۰.۲۶۷-۰.۴۳۷, OR = ۰.۳۴۱).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که رابطه احتمالی بین مصرف چای با افسردگی در سالمندان وجود دارد و با توجه به شیوع بالای افسردگی در سالمندان، مداخلات پیشگیرانه ای از جمله مصرف منظم و متعادل چای به صورت روزانه توصیه می شود
محمد اباذری، روشنک سالاری، زهره فیض آبادی، محمدرضا نورس،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: سالمندی یکی از پدیده های مطرح در عرصه بهداشت و سلامت است. هدف برنامه های بهداشتی برای زنان سالمند، کاهش اثر بیماری های مزمن، حفظ توانایی برای زندگی مستقل و بهبود کیفیت زندگی آنهاست. مطالعه حاضر با هدف بررسی تدابیر طب سنتی در بهبود کیفیت زندگی زنان سالمند، مبتنی بر شواهد انجام شده است.
روش: در این مطالعه مروری منظم، اطلاعات از طریق بررسی مقالات بالینی در پایگاه‌های علمی جهاد دانشگاهی، سیلویکا و پابمد، اسکوپوس، گوگل اسکولار (بدون محدودیت زمانی) و منابع طب سنتی ایران با استفاده از کلیدواژه های سالمندی، زنان سالمند، طب سنتی، طب مکمل و جایگزین، گیاهان داروئی صورت گرفت و ۲۶ مقاله از بین ۴۹ مقاله بدست آمده بررسی شد.
یافته ها: بر اساس طب ایرانی مزاج زنان سالمند سرد وخشک یا سرد و تر می باشد که بر حسب مزاج، تدابیر مناسب برای آنان در نظر گرفته می شود. توصیه تغذیه ای در زنان سالمند خوردن غذا مقوی پر کیفیت (غنی از مواد مغذی) به دفعات با میزان اندک در هر وعده و پرهیز از مصرف مواد بلغم و سودا زا می باشد. بکار بردن مواد گرمی بخش و مرطوب کننده، اهمیت دادن به خواب و بیداری، دستگاه گوارش، ورزش متعادل از تدابیر حفظ سلامتی می باشد.
نتیجه گیری: کارآمدی بعضی از ظرفیت های طب سنتی به همراه استفاده از ظرفیت های طب کلاسیک در زنان سالمند می تواند الگوی جدیدی برای مدیریت این دوره زندگی باشد. توجه به شش محور تغذیه، خواب و بیداری، ورزش و بی تحرکی، اعصاب و روان، آب و هوا و دفع مواد زاید بدنی با رویکرد طب ایرانی افق های تازه ای را برای پژوهشگران ایجاد می کند. لذا تحقیقات بالینی با ایده های مبتنی بر طب ایرانی پیشنهاد می گرد.
وجیهه باغی، پریسا شهبازی حسابی، هیوا محمدی، رضا قانعی قشلاق،
دوره ۲، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: وقفه تنفسی خواب نوعی انسداد نسبی راه هوایی فوقانی است که منجر به کسالت و خواب آلودگی مفرط روزانه شده و ممکن است بر روی کیفیت زندگی تأثیر سوء داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین وقفه تنفسی خواب و کیفیت زندگی سالمندان شهرستان سقز انجام شده است.
روش: در این مطالعه تحلیلی که به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۴ انجام شد، ۳۰۰ سالمند مراجعه کننده به درمانگاه های بهداشتی سطح شهرستان سقز به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از ابزار غربالگری وقفه تنفسی STOP و پرسشنامه کیفیت زندگی SF-۳۶ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار PASW انجام شد.
یافته ها: ۲۱۳ نفر (۷۱%) از سالمندان مبتلا به وقفه تنفسی خواب بودند. میانگین نمره کلی کیفیت زندگی (۷۵/۱۴±۵۳/۴۶ در مقابل ۲۵/۱۶±۹۳/۵۶) و بعد جسمی کیفیت زندگی (۹۶/۲۰±۵۹/۴۰ در مقابل ۸۵/۲۲±۵۷/۵۸) سالمندان مبتلا به وقفه تنفسی خواب به طور معنی داری کمتر از سالمندان فاقد وقفه تنفسی بود.
نتیجه گیری: کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به وقفه تنفسی خواب پایین تر از سالمندان فاقد وقفه تنفسی خواب بود. غربالگری، شناسایی و کنترل وقفه تنفسی در سالمندان در جهت ارتقای کیفیت زندگی این افراد ضروری به نظر می رسد.
آزاده چوبفروش زاده، زهرا احمدی اردکانی، نجمه خادم الحسینی اردکانی،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی امید درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مقیم در خانه سالمندان انجام شد.
روش: طرح پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود به منظور اجرای پژوهش ۲۴ نفر از زنان سالمند مقیم در سرای سالمندان به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور اجرای پیش آزمون از پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد و کیفیت زندگی لیپاد استفاده شد. پس از جمع آوری داده های پیش آزمون جلسات مداخله در ۸ جلسه ی۹۰ دقیقه ای اجرا و پس از آن پس آزمون اجرا شد. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون لوین، کالموگروف – اسمیرنف، تحلیل کوواریانس) استفاده شد.
یافته ها: تحلیل داده های پژوهش نشان داد که فرضیه های پژوهش مبنی بر اثر بخش بودن امید درمانی بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مورد تایید است.« p=۰,۰۰۴, f=۱۰.۱۷» نشان دهنده ی تفاوت معنادار در پیش و پس آزمون مربوط به متغیر شادکامی و «p=۰.۰۰۵ , f= ۱۸.۲۱» نشان دهنده ی تفاوت نمرات پیش و پس آزمون در متغیر کیفیت زندگی است.
نتیجه گیری: تحلیل داده ها نشان داد که مداخله امید درمانی شادکامی و کیفیت زندگی را در گروه آزمایش افزایش داده است. پس می توان گفت؛ امید درمانی در افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند موثر است.
بتول ترابی، مجتبی محمدی، خدیجه ابوزاده گتابی، اکرم قنبری،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه : عوارض جانبی داروها در سالمندان پدیده ای خطرناک و ناخواسته است و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تجویز داروهای نامناسب و چند دارویی در سالمندان بستری در بیمارستان واسعی شهر سبزوار طراحی گردیده است.
روش : این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی ۱۸۶ سالمند بالای ۶۰ سال بستری در بیمارستان عمومی – آموزشی واسعی شهر سبزوار سال ۱۳۹۶ ، انجام شد که بصورت نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند . اطلاعات توسط پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک و داروهای نامناسب تجویز شده بر اساس معیار استاندارد Beers جمع آوری و با استفاده از spss نسخه ۲۱ و با روش های آماری توصیفی، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه ۹ ± ۷۱ سال بود. حدود ۶۶ درصد بیماران مصرف بیش از ۵ داروی همزمان داشته و بطور میانگین برای هر سالمند ۴/۲±۶ قلم داروی مختلف تجویز شده بود. مصرف داروهای نامناسب در میان سالمندان ۳۱ درصد بود که بیشتر مربوط به دسته بنزودیازپین ها و آنتی سایکوتیک ها بودند. از نظر شیوع مصرف دارو، داروهای مربوط به درمان های گوارشی و اختلالات روحی روانی فراوانی بیشتری داشتند. رابطه معناداری بین مصرف همزمان تعداد زیادی از داروها با ویژگی های جمعیت شناختی شامل جنس ، نوع بخش و سن مشاهده نشد (۰۵/۰
نتیجه گیری: نتایج اصلی این پژوهش نشان داد علاوه بر بالابودن میانگین داروهای مصرفی برای هر سالمند بستری خارج از حد استاندارد ، درمان های دارویی حاوی تجویزهای دارویی نامناسبی هستندکه بطور کلی سیمای نامطلوبی را از وضعیت مصرف دارو در سالمندان ارائه می دهد. بنابراین این مشکلات، ایجاب می کند که پژوهش هایی در زمینه راهکارهای پیشگیری و مداخلات موثر در جهت کاهش این مشکلات طراحی و اجرا گردد.
زهره عباس زاده، وحید راشدی، علی امیری، انوشه حقیقی، ناهید کیانمهر،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: استئوآرتریت زانو مهمترین علت درد سالمندان در کل دنیا است که یک سوم سالمندان را مبتلا می کند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مداخله ورزشی به بهبود درد بیماران سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو منتهی می شود. مداخلاتی که فعالیت فیزیکی در بیماران سالمند را هدف قرار می دهند با ریزش بالای نمونه ها آسیب می بینند. میزان پایین پیروی از ورزش به چالش بزرگی در این بیماران تبدیل شده است. استفاده از اپلیکیشن آموزشی موبایل می تواند راه حل این چالش باشد.
روش: ابتدا اپلیکیشن طراحی شامل انیمیشن حرکات ورزشی طراحی شد. ۱۳۵ بیمار مبتلا به استئوآرتریت با متوسط سن ۶۰,۶ سال ±۶.۱۸ به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. ۸۵ بیمار مداخله را تا انتها ادامه دادند که ۲۰ نفر آنها (۲۳%) مرد، ۵۷ % درجه ۲ استئوآرتریت زانو، ۳۴% درجه ۳ و بقیه مبتلا به درجه ۴ بودند بیماران ۱۲ هفته تحت مطالعه قرار گرفتند. برنامه ورزشی به صورت تکرار حرکات سه بار در روز انجام شده و متغیر درد بر اساس پرسشنامه WOMAC و Lequesne در فواصل ۰، ۴، ۱۲ هفته اندازه گیری شد.
یافته ها: میانگین درد بیماران پس از انجام حرکات ورزشی بطور معناداری در هر دو گروه کاهش پیدا کرد. در مقایسه میانگین درد بیماران بین دو گروه اپلیکیشن و پمفلت تفاوت معناداری در کاهش درد دیده نشد که نشان دهنده تاثیر ورزش در کاهش درد بدون توجه به نوع آموزش و مداخله می باشد.
نتیجه گیری: ریزش کمتر بیماران استفاده کننده از اپلیکیشن (۲۵%) نسبت به پمفلت (۴۲%) نشان می دهد که در آینده می توان از اپلیکیشن جهت آموزش حرکات ورزشی به عنوان یک عنصر موثر در درمان بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو استفاده کرد.
قاسم نصراللهی، وحید راشدی، نیلوفر خدابنده لو، مجتبی حبیبی، بهنام شریعتی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: افراد در دوران سالمندی به دلیل کاهش ظرفیتهای فیزیولوژیک، مستعد ابتلا به انواع بیماریها و ناتوانیها هستند. هدف از اجرای این پژوهش بررسی شیوع سوءمصرف مواد، سلامت روان و آسیب پذیری در سالمندان بستری در بیمارستان حضرت رسول (ص) سال ۹۷ است.
روش: این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی از نوع مقطعی بر روی ۳۰۰ بیمار ۶۰ سال به بالای بیمارستان حضرت رسول (ص) شهر تهران انجام شد. برای بهدست آوردن دادهها از پرسشنامه های پژوهشگرساخت برای دادههای جمعیتشناختی، سلامت عمومی (GHQ)، مصرف مواد (DAST)، و آسیبپذیری بالینی (CFS) استفاده شد.
یافتهها: دامنهی سنی شرکتکنندگان در پژوهش بین ۶۰ تا ۹۷ سال با میانگین ۷۱ سال است. ۷/۲۲ درصد برابر با ۶۸ تن از سالمندان مورد مطالعه سوءمصرف مواد دارند، میانگین نمره کل سلامت عمومی ۷۸/۱۹ با انحراف معیار ۳۸/۱۳ است و در آسیبپذیری سالمندان، شاخص مدیریت خوب با فراوانی ۶۹ نفر که معادل ۲۳% از آزمودنیهاست دارای بیشترین فراوانی است.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان داد که وضعیت خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی سالمندان در شیوع سوءمصرف مواد، و میزان سلامت عمومی و آسیبپذیری آنان موثر است.
محمد کاظم صاحبی، مهندس عباس فاضل انواری یزدی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
جهان در آستانه رشد و نقطه عطف جمعیتی قرار گرفته است و از طرفی سالمندان بهعنوان یکی از رکن های مهم جمعیتی در هر کشور و منطقه جغرافیایی به شمار می آیند. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، تعداد افراد بالای ۶۵ سال در سال ۲۰۱۰ معادل ۵۲۶ میلیون نفر بوده است که این تعداد در سال ۲۰۵۰ به ۱,۵ میلیارد نفر خواهد رسید که بهطور عمده در کشور های توسعه یافته قابل مشاهده خواهد بود. پیشرفت چشمگیر در فناوری های نوین و امید به زندگی طی قرن گذشته بخش مهمی از این تغییرات می باشد که منجر به کاهش مرگ و میر و بیماری ها در سنین بالا می باشد. از این رو، طبق گزارشات، بیماری هایی نظیر مشکلات قلبی، فشار خون، دیابت، سرطان، مشکلات ریوی و حرکتی از عمده عوارض ناشی در سنین بالا می باشد.
علوم پزشکی، فناوری های باز ترمیمی و مهندسی از گذشته در خدمت جوامع گوناگون بوده تا بتوانند میزان مشکلات و عوارض های متنوع که در اثر پیر شدن افراد و اختلال در عملکرد فیزیولوژیک بوجود می آورد را به حداقل رسانده و یا بطور کامل درمان نماید. از اینرو، فناوری مهندسی بافت و طب باز ساختی به عنوان یکی از مهمترین حوزه های پزشکی در افزایش نرخ امید به زندگی و افزایش کیفیت آن نقشی مهم و حیاتی در سال های گذشته به واسطه پیشرفت هایی که در این حوزه به وجود آمده، ایفا نموده است.
با توجه به رشد جمعیت سالمندان و روند تشدید جمعیت، تقاضا برای جایگزینی بافت ها و ارگان های حیاتی در این گروه از جامعه در حال افزایش است. مهندسی پزشکی و طب بازساختی توانائی حل این قبیل مشکلات و تأمین نیاز های بیمارن را در آینده به طور کامل خواهد داشت. در حوزه مهندسی بافت، هدف ایجاد یک ساختار داربست سه بعدی (۳D) حاوی سلول و همراه ماده زیستی است که عملکردی مشابه بافت / اندام زنده داشته و ممکن است برای ترمیم یا بازسازی بافت / اندام آسیب دیده از آن در بدن فرد استفاده شود. نیاز اساسی این داربست ها این است که بتواند از رشد سلول، انتقال مواد مغذی و مواد زائد و تبادل گازهایی از قبیل اکسیژن و دی اکسید کربن را پشتیبانی کند. مهندسی بافت و طب بازساختی معمولاً از سه استراتژی زیر استفاده می کند: (۱) یک سیستم پیچیده حاوی سلول / ماده زیستی، که در آن مواد بیولوژیکی و سلول آن ارگان (مانند سلول های استخوانی) برای ترمیم و بازسازی بافت ها / اندام ها در بدن کاشته می شوند؛ (۲) سیستم هایی سلولی با پتانسیل تبدیل شدن به هر نوع بافت، مانند پیوند سلول های بنیادی بند ناف؛ و (۳) زیست مواد بدون سلول، که در بدن کاشته شده و روند ادغام و تحریک تشکیل بافت های طبیعی بدن را طی می کنند.
در کشورهای توسعه یافته، بیماریهای قلبی، سکته مغزی و سرطان عامل اصلی مرگ و میر در بین بیماران است. میزان این بیماریها و سایر بیماریهای مزمن و غیر واگیر نیز در کشورهای با درآمد متوسط و پایین نیز در حال افزایش است. اما در این میان، عمده ترین حوزه هایی که طب بازساختی بر آن متمرکز است را می توان به حوزه های: سلول درمانی، پرینت سه بعدی بافت ها، اصلاح ژنتیکی، مهندسی بافت استخوان و غضروف، تاندون، قرنیه، بافت قلب، دیسک های بین مهره ای، عروق خونی، پوست، عصب و بافت های دندانی اشاره نمود. دلیل اصلی انتخاب مهندسی بافت و طب ترمیمی، کمک به تسریع روند بهبود بافت های از دست رفته می باشد؛ چرا که در دوره سالمندی، بافت های بدن میزان تولید سلول های جدید خود را از دست می دهد و میزان جایگزینی بافت بشدت کاهش پیدا می نماید. از اینرو این دانش و فناوری به کمک افراد با سن بالا می شتابد تا بتوان میزان آسیب های بوجود آمده در بافت ها را به کمترین میزان خود رسانده و با ایجاد کیفیت زندگی بالاتر، سطح امید و طول عمر را در این بخش از جامعه را افزایش دهد.
حسین اسدی، عقیل حبیبی سولا، سهراب ایرانپور،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: آسیب پذیری یک سندرم شایع سالمندی است که باعث اثرات نامطلوب سلامت در سالمندان می گردد. وضعیت اقتصادی-اجتماعی و بیماری های مزمن ممکن است خطر ابتلا به سندرم آسیب پذیری را افزایش دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع سندرم آسیب پذیری و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مراجعه کننده به بخش اورژانس مراکزآموزشی درمانی اردبیل در سال ۱۳۹۹ بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی، ۵۰۵ سالمند مراجعه کننده به اورژانس با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سندرم آسیب پذیری با استفاده از شاخص های پنجگانه Fried و همکاران که شامل: ۱)کاهش وزن غیر عمدی۲) خستگی۳) سرعت کم راه رفتن ۴) فعالیت فیزیکی و ۵) ضعف عضله بود، ارزیابی شد. بیماری های مزمن به صورت خودگزارشی بررسی شد. پلی فارمسی نیز با مصرف ۵ دارو یا بیشتر در سالمندان تعیین گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و استنباطی شامل تحلیل واریانس، آزمون تی مستقل، کای دو و رگرسیون خطی به کمک نرم افزار آماری SPSS ۲۲ تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۷/۴۹±۷۰/۹۱ بود. ۲۵۵ نفر( ۵۰/۵ درصد) مرد، ۳۱۸ نفر(۶۳ درصد) متاهل و۲۷۱ نفر (۵۳/۷ درصد) بی سواد بودند. تعداد۲۰۴ نفر(۴۰/۴درصد) ازسالمندان مراجعه کننده به اورژانس دچار آسیب پذیری و تعداد ۱۶۱ نفر(۷۸/۹) از سالمندان آسیب پذیر به بیماری فشار خون مبتلا بودند. متغیر های سن، تحصیلات، ترکیب خانواده، بیماری قلبی، بیماری فشارخون، بستری در بیمارستان، پلی فارمسی وسقوط پیش بینی کننده های سندرم آسیب پذیری در سالمندان مراجعه کننده به اورژانس بودند.
نتیجه گیری: با شناسایی به موقع سالمندان در معرض آسیب پذیری و مداخله مناسب بر اساس عوامل پیش بینی کننده مانند سن، تحصیلات، ترکیب خانواده، بیماری قلبی، بیماری فشارخون، بستری در بیمارستان، پلی فارمسی وسقوط می توان پیامد های نامطلوب سلامت سندرم آسیب پذیری را کاهش داد.
علیرضا هاشمی بازرگانی، مریم نیک صولت، ملیحه صبور، محسن واحدی، مرجان حقی، ژاله زندیه،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: سندرم آسیب پذیری و کیفیت پایین خواب از مشکلات شایع دوران سالمندی میباشند که می توانند تاثیر به سزایی در کیفیت زندگی سالمندان داشته باشند. لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سندرم آسیب پذیری و کیفیت خواب در سالمندان مقیم جامعه انجام گردید.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی- مقطعی می‌باشد. معیار ورود به این پژوهش شامل افراد ۷۰ ساله و بالاتر با امضای رضایت نامه کتبی بود. تعداد ۱۴۰ سالمند با نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه آسیبپذیری فراید استفاده شد. تجزیه تحلیل آماری با نرم افزار SPSS و با آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد همبستگی معنادار و مثبتی بین سندرم آسیب پذیری با کیفیت خواب در سالمندان وجود داشت (۲۶/۰ r= و ۰۰۲/۰ P=). همچنین مشخص شد که بین سندرم آسیبپذیری با پلی فارمسی؛ تاخیر در به خواب رفتن؛ مدت زمان کل خواب؛ کارایی و کفایت خواب؛ میزان داروهای خواب آور مصرفی و عملکرد نامناسب در طول روز ناشی از بی خوابی در سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت (۰۵/۰P˂). اما نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین سندرم آسیبپذیری با کیفیت ذهنی خواب در سالمندان وجود نداشت (۰۵۲/۰P=).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده رابطه بین آسیبپذیری و کیفیت خواب در سالمندان بود. لذا با توجه به این ارتباط نزدیک، کیفیت خواب سالمندان آسیب پذیر باید مورد توجه قرار گیرد.
پیمان فریدونی ساریجه، محمد یادگاری، عادله قره طغانی، علی صدرالهی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه : رعایت اصول اخلاق در مراقبت از سالمندان توسط پرستاران از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ اما میزان رعایت آن در محیط های بالینی متفاوت است. نگرش پرستاران یکی از عناصر مهم دخیل در آن محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی بررسی نگرش به اخلاق حرفه ای مراقبت های بالینی سالمندی در پرستاران بود.
روش: مطالعه توصیفی حاضر، از نوع مقطعی بود که در سال ۱۳۹۷ انجام شد. جامعه پژوهش ۱۸۳ پرستار مراکز تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی غرب گلستان بود. روش نمونه گیری به صورت سهمیه ای در ۳ شهرستان انجام شد. سهمیه ها بر اساس تعداد پرستاران هر بیمارستان متفاوت بود. ابزار مطالعه شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ی نگرش سنج به رعایت اصول اخلاقی مراقبت از سالمند بود. .داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۶، امار توصیفی و آزمون های کای اسکور، اسپیرمن ، فریدمن و رگرسیون رتبه ای در سطح معنی داری۰۵/۰>p تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: تعداد ۱۴۲ نفر(۶/۷۷ درصد) از مجموع پرستاران زن بودند. میانگین سن جامعه ۱/۶ ±۳/۳۱ سال و نگرش به رعایت اصول اخلاقی (۱/۱۳±۴/۶۳) بود(۱۵=IQR). تعداد ۱۵۸ نفر (۳/۸۶ درصد) در سطح نگرش متوسط و بالای رعایت اصول اخلاقی بودند. بالاترین حیطه رعایت اخلاق در نگرش پرستاران بر اساس آزمون فریدمن مربوط به همکاری و همدلی (۴/۵= Mean Rank) بود. موثرترین حیطه در رعایت اخلاق بر اساس رگرسیون رتبه‌ای مربوط به خوشرویی و ارزش گذاری بیمار (۰۰۰۱/۰=P، ۹۱/۵=OR) بود. آزمون کای اسکوار ارتباط معناداری بین رعایت اصول اخلاقی و متغیرهای جنسیت (۰۰۳/۰=P)، تاهل (۰۰۵/۰=P)، بخش محل کار پرستار(۰۱۳/۰=P)، و وضعیت استخدام (۰۰۱/۰=P) نشان داد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر میزان متوسط و بالا رعایت اصول اخلاقی پرستاران را در مراقبت از بیماران سالمند نشان داد. میزان رعایت اصول اخلاق مراقبتی را می توان با تدوین سیستم های ارزشیابی، تعدیل فعالیت های غیر ضروری پرستاران، رعایت تناسب جنسیت بیمار و پرستار و محور قرار دادن آموزش بیمار بهبود بخشید.
محمدرضا قاسمی، مجتبی محمدی، ایوب توکلیان، فاطمه مهدی زاده، مریم سامعی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: با افزایش جمعیت سالخورده در سطح جهان نیازهای بهداشتی و درمانی آن ها نیز افزوده می شود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) با ارئه مفهومی با عنوان بیمارستان سازگار با سن چارچوبی را برای هدایت کشورها در توسعه مراقبت های ملموس و مناسب برای سالمندان در سیستم مراقبت بهداشتی و درمانی ارائه میکند. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی میزان سازگاری بیمارستان های غیرآموزش و خصوصی خراسان رضوی از نظرمعیارهای بیمارستان های دوستدار سالمند با استفاده از چک لیست WHOمی باشد.
روش کار:پژوهش حاضر به روش مقطعی در بهمن ماه ۱۴۰۲ با مشارکت بیمارستان های غیرآموزشی و خصوصی استان خراسان رضوی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها « چک لیست بیمارستان های دوستدار سالمندWHO » بود. روش نمونه گیری سرشماری از ۳ بیمارستان تامین اجتماعی و ۱۶ بیمارستان خصوصی و غیرآموزشی در سطح استان خراسان رضوی بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و از آمارهای توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و تعداد و درصد استفاده شد.
نتایج:در مجموع شاخصهای بیمارستان دوستدار سالمند، میانگین نمره ۸۴/۳۲ را کسب نمودند. این در حالی است که حیطه‌های محیط فیزیکی و همچنین سرویس‌های بهداشتی بیشترین میانگین نمرات را به خود اختصاص دادند و کمترین نمرات به ترتیب مربوط به پذیرش و پرداخت هزینه بود که ۷/۹۴٪ از بیمارستان‌ها در فرایند پذیرش و تسویه‌حساب اولویتی برای سالمندان نداشته، و بعد از آن دسترسی به بیمارستان که تنها ۲۶ % بیمارستان‌ها نزدیک ایستگاه اتوبوس یا ایستگاه مترو بودند و هیچ‌یک از بیمارستان‌ها پارکینگ اختصاصی و ورودی مجزا مخصوص سالمندان را نداشته است و سایر مولفه ها نیز در وضعیت نامطلوبی بودند.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش، بیمارستان های خصوصی و غیر آموزشی استان خراسان رضوی در ارتباط با معیارهای بیمارستان دوستدار سالمند در وضعیت بسیار نامطلوبی قرار دارند. بنابراین برای ارائه مراقبت مناسب به سالمندان ضروری است این موضوع مورد توجه سیاستگذاران و مدیران و سرمایه گذاران کشور جهت ارائه مراقبت بهتر به سالمندان قرار گیرد.
آریا همدانچی، سید محمد جواد حسینی، حمید حمزه زاده، ایوب نافعی، فرشته رضایی،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: سالمندان به دلایل مختلف در معرض ابتلا به بیماریها عفونی هستند و عفونت‌ها از علل اصلی مراجعه سالمندان به پزشک و بستری شدن آنان در بیمارستان میباشند. این درحالی است که روند رو به گسترش مقاومت‌های دارویی، کاربرد آنتی‌بیوتیک‌ها را خصوصاً در سالمندان محدود کرده است. یکی از روش‌های جدید و امید بخش برای غلبه براین محدودیت‌ها، به‌کارگیری فاژدرمانی است. باکتریوفاژها ویروس‌هایی هستند که به صورت اختصاصی باکتری‌های هدف را نابود می‌کنند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی وضع موجود و آینده کاربرد فاژدرمانی در عفونت‌های سالمندی است.
روش‌ها: مطالعه حاضر با استفاده از روش آینده نگاری هورتون، در سال ۱۴۰۳ در سه مرحله ۱) مرحله ورودی و یا جمع‌آوری دادهها ۲) ترجمه و تفسیر دانش حاصل از مرحله ورودی برای رسیدن به درک مفهومی از آینده ۳) یکسان‌سازی و ارزیابی درک مفهوم بدست آمده برای استفاده کاربردی و ایجاد تعهد سازمانی، انجام شده است.
نتایج: عفونت‌ها از علل اصلی مرگ و میر در سالمندان به شمار می‌روند و مقاومت‌های دارویی نسبت به عفونت‌های باکتری‌های شایع در دوره سالمندی خصوصاً در عفونت‌های بیمارستانی، بالا گزارش شده است. شواهد عمدتاً آزمایشگاهی نشان می‌دهد که فاژدرمانی می‌تواند بر روی باکتری‌های تهاجمی و مقاوم به آنتی‌بیوتیک که در سالمندان شایع هستند، مثل سودوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا پنومونیه، اشریشیا کلی، آسینتوباکتربومانی و استافیلوکوکوس اروئوس، موثر باشد.
نتیجه گیری: اگرچه به دلیل کم بودن مطالعات انسانی، کاربرد فاژدرمانی در حال حاضر محدود می‌باشد ولی به صورت بالقوه می‌تواند در آینده به عنوان یک روش جایگزین و یا همراه با آنتی‌بیوتیک درمانی برای مهار و درمان عفونت‌های شایع و مقاوم به آنتی‌بیوتیک در سالمندان مطرح شود. لازم است در کنار مطالعه فاژدرمانی درگروه‌های کم خطر، کارآزمایی‌های بالینی بر روی سالمندان نیز انجام شود. پیشنهاد می‌شود ارائه تسهیلات توسط بخش دولتی برای ورود شرکت‌های دانش بنیان و خصوصی به مطالعه، طراحی و تولید باکتریوفاژها در ایران گسترش یابد.
حمیدرضا اشجع زاده، نسیبه زنجری، مجتبی آزادبخت، راضیه بیدهندی یارندی، ژاله زندیه،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: پاندمی کووید ۱۹ سبب بروز آسیب های زیادوافزایش مرگ‌ومیر در سالمندان شده است. تشخیص و درمان به موقع، با کاهش میزان مرگ و میر ارتباط دارد. مطالعه حاضر با بررسی یافته های بالینی و آزمایشگاهی بدو بستری سالمندان مبتلا به بیماری کووید ۱۹، به منظور تعیین یافته های بالینی و آزمایشگاهی سالمندان بستری مبتلا به کووید- ۱۹ در اصفهان در ۱۴۰۰ اجرا شد.
روش کار: طی یک مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر، اطلاعات پرونده ۵۳۴ بیمار سالمند بستری در بیمارستان دکتر غرضی اصفهان در بهار سال ۱۴۰۰ با تشخیص کووید ۱۹ بصورت گزینش اتفاقی مورد بررسی قرارگرفت. تشخیص بیماری براساس یافته های سی تی اسکن ریه و پی سی آر مثبت بود. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، آزمون تی و رگرسیون لجستیک چندجمله ای انجام شد.
یافته ها: میانگین سنی ۷۶/۸ ± ۴۹/۷۲ سال وارد مطالعه شدند. در پایان مدت بستری ۱۲۴ بیمار (۲/۲۳%) فوت کردند. میانگین سنی بیماران فوت شده به طور معناداری از سایر بیماران بیشتر بود. در بررسی داده ها مشخص شد سابقه دیابت (Exp (B): ۱,۸۴, ۹۵%CI: ۱.۰۳۲-۳.۲۸۴, P=۰.۰۳۹)، کاهش اشباع اکسیژن (O۲sat<۹۰%) (Exp (B): ۵,۸۰, ۹۵%CI: ۲.۱۹-۵=۱۵.۳۷, P<۰.۰۰۱)، افزایش تعداد مطلق نوتروفیل ها (>۸۰۰۰/mcL) (Exp (B): ۲,۴۱, ۹۵%CI: ۱.۳۶-۴.۲۹, P=۰.۰۰۳)، افزایش C-Reactive Protein (CRP) (>۱۵۰mg/dl) (Exp (B): ۱,۹۴, ۹۵%CI: ۱.۱۰-۳.۴۱, P=۰.۰۲۱) به طور معناداری پیش بینی کننده بروز مرگ در سالمندان مبتلا به کرونا بودند.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که افزایش سن، دیابت، کاهش اشباع اکسیژن، افزایش نوتروفیل ها،، افزایش CRP، فاکتورهای پروگنوستیک مستقل پیش بینی مرگ در سالمندان مبتلا به کرونا هستند. که می تواند با شناسایی به موقع سبب کاهش مرگ و میر سالمندان مبتلا به کرونا شود.
