[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
پروانه و مجوزهای نشریه::
برای داوران::
اطلاعات پرداخت هزینه::
ثبت نام و اشتراک::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Nursing Index
AWT IMAGE
..
نشریه مرور سیستماتیک

AWT IMAGE

..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::

محمد نریمانی، حمیدرضا صمدی فرد،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: تأکید سازمان بهداشت جهانی بر­ اهمیت سلامت اجتماعی، در کنار سلامت فیزیکی، سبب شده تا امروزه سلامت اجتماعی به دغدغه­ی مشترک جامعه­شناسان و برنامه­ریزان اجتماعی در هر جامعه­ای تبدیل شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط باورهای غیرمنطقی، ذهن­آگاهی و همجوشی شناختی با سلامت اجتماعی در بین سالمندان صورت پذیرفت.

روش: در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، ۱۱۲ سالمند مرد به روش نمونه­گیری در دسترس از بین کلیه سالمندان مرد بالای ۶۰ سال شهر اردبیل در سال ۱۳۹۵ انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها، از ابزارهای باور غیرمنطقی، ذهن­آگاهی، همجوشی شناختی و پرسشنامه سلامت اجتماعی استفاده و داده‌­های پژوهش با روش­ ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه ۲۳ تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نتایج نشان دادند که بین باورهای غیرمنطقی (r=-۰/۵۸, p<۰,۰۵)، ذهن­آگاهی (r=۰/۴۷, p<۰.۰۵) و همجوشی شناختی (r=-۰/۶۳, p<۰.۰۵) با سلامت اجتماعی در بین سالمندان رابطه معناداری وجود داشت. ضرایب بتای متغیرهای پیش­بین نشان داد که باورهای غیرمنطقی ۰/۳۲-، ذهن­آگاهی ۰/۳۳و همجوشی شناختی ۰/۳۸- قابلیت پیش­بینی معنادار سلامت اجتماعی را دارند (p<۰.۰۵).

نتیجه گیری: سالمندان دارای سطوح بالاتر باورهای غیرمنطقی و همجوشی شناختی از سلامت اجتماعی پایین­تری نسبت به سایر همسالان خود برخوردارند، در حالی که ذهن­آگاهی بالا باعث بهبود سلامت اجتماعی آنان می­شود.


شیما نظری، اکرم فرهادی، لیلا صادق مقدم، علیرضا نمازی شبستری،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: با توجه به اهمیت حمایت اجتماعی در ارتقای سلامت جسمی و روانی سالمندان، این مطالعه به بررسی حمایت درک شده عاطفی بعنوان یکی از زیرمجموعه های حمایت اجتماعی در جمعیت رو به رشد سالمندان می پردازد.
روش: در این مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای هدایت شده، تعداد ۱۴ سالمند از نقاط مختلف تهران شرکت کردند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری و با استفاده از ماتریس طراحی شده بر اساس مرور متون تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که سالمندان "حمایت عاطفی" را بعنوان یکی از منابع مهم حمایت، دربرگیرنده "روابط نزدیک با اطرافیان"، "عشق و عواطف"، "توجه و مراقبت"، "محرم راز"، " امنیت عاطفی در شرایط نیاز" و "ادراک مثبت از خود" می دانند.
نتیجه گیری:  با توجه به اهمیت حمایت عاطفی درک شده، دست اندرکاران سلامت سالمندان باید در طراحی مداخلات با هدف ارتقا سطح حمایت اجتماعی سالمندان به این نوع حمایت توجه بیشتری مبذول دارند.
فاطمه میرزایی، آناهیتا خدابخشی کولایی،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: سالمندی دوره ای از تحول و دگرگونی در زندگی بشر است که تغییرات و عوامل اجتماعی و روان شناختی متعددی بر آن تاثیر بسزایی دارند، از دسته این عوامل می توان به حمایت اجتماعی ادارک شده ، احساس تنهایی و کیفیت خواب اشاره کرد. هدف اصلی این مطالعه تعیین ارتباط بین کیفیت خواب و حمایت اجتماعی ادراک شده با احساس تنهایی در سالمندان مرد می باشد.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. ۱۰۰ نفر سالمند مرد بین سنین ۶۵ تا ۷۵ سال از منطقه ۲۰ شهرداری و مراکز جهاندیدگان شهرداری تهران به روش نمونه گیری تصادفی گزینش شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون معاینه مختصر وضعیت روانپزشکی(MMSE) جهت غربال اختلالات شناختی آزمودنی ها و پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ(PSQI)، پرسشنامه احساس تنهایی(UCLA) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت (MSPSS) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از جداول شاخص های آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.
یافته ها : یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که بین نمرات کیفیت خواب و احساس تنهایی با حمایت اجتماعی ادراک شده ارتباط منفی و معنادار وجود دارد(r= -۰/۶۳). در مجموع نتایج نشان می دهد که حمایت اجتماعی به تنهایی توانسته به طور معناداری احساس تنهایی را در مردان سالمند پیش بینی کرده و ۵۸ درصد از واریانس آن را تبیین کند( P<۰/۰۱). در مدل دوم نیز حمایت اجتماعی و کیفیت خواب به اتفاق هم توانستند ۶۱ درصد از واریانس احساس تنهایی را پیش بینی نمایند( P<۰/۰۱).
نتیجه گیری: توجه به مولفه های کیفیت خواب، احساس تنهایی و حمایت اجتماعی ادراک شده در سالمندان مرد مفید می باشد. یافته های این مطالعه بر نقش عمده حمایت اجتماعی در تأمین سلامت روانی، کاهش احساس تنهایی و مشکلات خواب سالمندان تأکید دارد. از این رو به روانشناسان و مشاوران شاغل در این حوزه پیشنهاد می شود که برنامه هایی با محوریت حمایت اجتماعی و پیشگیری از انزوا جهت ارتقای سلامت روانی سالمندان تدوین کنند.
 
بهروز محمدی یگانه، جمشید عینالی، مهدی چراغی، زهرا اسکندری شهرکی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده

مقدمه: افزایش جمعیت سالمندان که به علت کاهش موالید و بهبود وضعیت بهداشت وزندگی آدمیان و افزایش امید به زندگی آنان دیده می‌شود ضرورت توجه به مشکلات این قشر را روزافزون نموده است  همچنین با توجه به روند افزایشی جمعیت سالمند در جهان و به ویژه کشورهای در حال توسعه و کشورمان، و همراه بودن پدیده سالمندی با بروز اختلالات جسمی و روحی ضرورت تعیین کیفیت زندگی این قشر را افزایش داده است، همچنین شناسایی مؤلفه‌های آسیب پذیر زنان در مناطق روستایی جهت ارائه به محافل علمی و اجرایی جهت حفظ و ارتقای کیفیت زندگی این اقشار هدف تحقیق حاضر می‌باشد.
روش: پژوهش حاضر با آمیخته‌ای از دو رویکرد کیفی و کمی،  شامل استفاده از گروه‌های  بحث متمرکز در بخش کیفی، و انجام  تحلیل عاملی در بخش کمی انجام پذیرفته است. جامعه آماری در مرحله اول از رویکرد کیفی، زنان سالمند در ۲۵ روستای شهرستان زنجان  می‌باشد که در این روستاها تعداد جمعیت زنان بالای ۶۵ سال بیش‌تر از ۱۵ درصد کل جمعیت زنان می‌باشد. این زنان شامل ۷۸۴ زن  واقع در ۲۵ روستای این شهرستان می‌باشد، با استفاده از نمونه گیری هدفدار و همگن ۱۳۰ نفر از این زنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داه های کیفی از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شد. .همچنین  جهت گردآوری داده‌های کمی از ارسال پرسشنامه محقق ساخته که از مرحله فوق مستخرج گردید بهره گرفته شد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت مصاحبه حضوری و با استفاده از پرسش نامه بود. و اطلاعات پس از جمع آوری کد گذاری شده و با استفاده از نر افزار Spss و آزمون‌های اماری توصیفی و تحلیلی شامل میانگین، Tتک نمونه‌ای و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می‌دهد، عامل اجتماعی-اقتصادی با مقدار ویژه ۱۳,۱۴۵ و درصد واریانس ۲۳.۶۷۰ مهم‌ترین مؤلفه آسیب پذیری زنان روستایی شناخته شد. سنجش کیفیت زندگی و شناسایی مولفه های آسیب پذیری زنان سالمند روستایی موجب برنامه ریزی و پیشگیری و توان بخشی در زمینه ارتقای زندگی آنان می گردد بعد جسمی کیفیت زندگی سالمندان با مواردی از قبیل سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، وضعیت اقتصادی، مسکن ووجود بیماری ارتباط آماری معنی دار دارد. کم شدن عزت نفس و ارزش اجتماعی، بی قدرتی، نداشتن استقلال در تصمیم گیری تله فقر از جمله مهم‌ترین مؤلفه‌های آسیب پذیری زنان سالمند در نواحی روستایی می‌باشد. در همین راستا دو راهکار اساسی جهت کاهش این آسیب پذیری ها می‌تواند شامل حمایت‌های ارگان‌های دولتی و توانمندسازی این سالمندان باشد. در محدوده مورد مطالعه، انزوای اجتماعی بیشتر برای زنان مساله آفرین است زیرا طول عمر آن‌ها عموماً بیشتر از همسرانشان است و این باعث آسیب‌پذیری آنها در زمینه‌های مختلف می‌شود. در چنین شرایطی، زنان بیشتر در معرض آسیبهای روانی  هستند.
 
زینب جعفری، غلام حسین عبده یزدان،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه:  هر بیمار در زمان مراجعه به مراکز درمانی بدون هیچ تبعیضی دارای حقوق قانونی است که رعایت آن از سوی ارائه دهندگان خدمت الزامی است.
روش:  پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است.نمونه های پژوهش شامل ۱۷۵ نفر از بیماران بالای ۶۵ سال بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.  ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. پس از تکمیل پرسشنامه ها دادها با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد ،سالمندان حاضر در پژوهش، میزان رعایت حقوق خویش را در حیطه­ رازداری و حفظ حریم خصوصی(۶/۸۴ درصد) در حیطه­های برخورداری از مراقبت و درمان مناسب (۱/۷۷ درصد)، ارائه اطلاعات مورد نیاز به بیماران (۳/۵۴ درصد)، ، حفظ استقلال بیمار (۹/۵۴ درصد)، حق داشتن آرامش (۷/۶۱ درصد)  اعلام و در زمینه ی عدم رفتارهای نامناسب تیم پرستاری (۰/۶۸ درصد) گزارش کردند که درصد بالایی بود. تنها در حیطه­ رسیدگی به اعتراضات میزان رعایت حقوق در اکثریت بیماران (۱/۳۷ درصد) در سطح متوسط محاسبه گردید. 
نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد پرستاران در اکثر حیطه ها حقوق سالمندان را رعایت می کردند.
ملیحه لسایی، اکرم قنبری، رحیم اکرمی، زهرا استاجی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: تعداد اشخاص سالمندی که از طریق بخش اورژانس پذیرش می‌شوند، به ‌سرعت رو به افزایش است که تأثیر مهم و جدی بر مراقبت‌های اورژانسی و افزایش هزینه‌ها دارد. به منظور شناسایی صحیح و پیشگیرانه سالمندانی که در معرض خطر بیشتری برای پذیرش مجدد در اورژانس هستند اعتبار ابزار ISAR را در این زمینه مورد بررسی قرار دادیم.
روش: در این مطالعه از نوع همبستگی پیشگویی کننده بود که واحدهای پژوهش شامل ۲۶۴ سالمند زن و مرد ۶۰ سال و بالاتر در حال ترخیص که در مدت انجام مطالعه به بخش اورژانس مراکز آموزشی، پژوهشی و درمانی بیمارستان‌های واسعی، امداد و حشمتیه مراجعه کرده بودند به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند در سال ۱۳۹۷ انتخاب و وارد مطالعه شدند و بمدت ۳ ماه مورد پیگیری قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و ابزار ISAR جمع آوری و با نرم افزار SPSS-۱۹ مورد تجزیه و تحلیل آماری برای بررسی اعتبار پیشگویی ابزار قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سنی گروه نمونه تقریباً ۶۳/۹ ± ۷۲ سال بود. ابزار ISAR برای پیش‌بینی پذیرش مجدد سالمندان یکماه بعد از ترخیص از اورژانس، از حساسیت ۳۱ درصد و ویژگی ۸۸ درصد (۵۹/۰ = AUC، ۸۲% = NPV، ۴۲% = PPV)، دو ماه بعد از حساسیت ۳۶ درصد و ویژگی ۸۵ درصد (۶۰/۰ = AUC، ۸۱% = NPV، ۴۳% = PPV) و سه ماه بعد از حساسیت ۵۸ درصد و ویژگی ۷۷ درصد (۶۷/۰ = AUC، ۸۱% = NPV، ۵۲% = PPV)، برخوردار بود.
نتیجه گیری: پژوهش ما نشان داد ابزار ISAR از صحت یا اعتبار مناسب برای پیش‌بینی پذیرش مجدد سالمندان در بازه زمانی کوتاه مدت پس از ترخیص از اورژانس (۱ تا ۳ ماه)، برخوردار نبوده است.
 
سیده هاجر حسینی، نیره جاویدانی، لیلا احمدی، زهرا بهرامی نژاد،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۹ )
چکیده


مقدمه: سالخوردگی جمعیت پیامدهای بهداشتی­ درمانی ناشی از آن­را به مسأله­ ی درحال تبدیل شدن به بحران بدل نموده و ایران نیز در اندک­ زمانی با چنین بحرانی مواجه خواهد شد، اما ظرفیت شبکه­ های اجتماعی می­تواند در مهار این بحران مفید باشد. این تحقیق با هدف تحلیل رابطه شبکه­ های اجتماعی سالمندان با پیامدهای بهداشتی­ درمانی از جنبه سلامت و مصرف خدمات درمانی انجام شده است.
روش: به­ روش پیمایشی۳۵۶سالمند از جامعه آماری ۴۷۷۷ نفری(≥۶۰ سال شهر بیجار در سال۱۳۹۸) با نمونه­ گیری خوشه­ ای چندمرحله­ ای انتخاب و با پرسش­نامه(آلفای کرونباخ و تنصیف >۰/۷۰) سلامت عمومی گلدبرگ(GHQ-۲۸)، شاخص شبکه اجتماعی SNI و مقیاس محقق­ ساخته مصرف خدمات درمانی به­ شیوه خودگزارش و ملاقات در منزل مصاحبه شدند. داده ­ها در نرم ­افزار SPSS-۱۸ با آزمون­های-Pearson ، T-test و  MANOWAتحلیل شد.
یافته ­ها: میانگین سن شرکت­ کنندگان۷۰سال، ۴۰/۲% مرد، ۵۹/۸% زن، ۶۴/۹% دارای همسر و ۳۵/۱% بدون همسر هستند. تحلیل شبکه نشان داد سطح ضعیف شبکه با سلامت عمومی، جسمانی، روانی، اجتماعی و سطح قوی با سلامت عمومی، جسمانی و اجتماعی(۰/۰۵>P)؛ سایز شبکه و عضویت­ گروهی با سلامت عمومی، جسمانی، روانی، اجتماعی؛ صمیمت با سلامت عمومی، روانی، اجتماعی؛ فراوانی تماس با سلامت عمومی، جسمانی، روانی، اجتماعی؛ مجاورت با سلامت عمومی، جسمانی و روانی، همبستگی مستقیم دارند(۰/۰۵>P). اما شبکه اجتماعی و سطح قوی با مصرف خدمات درمانی ثانویه؛ عضویت گروهی با خدمات درمانی و خدمات اولیه؛ صمیمیت با خدمات ثانویه؛ فراوانی تماس با خدمات درمانی و خدمات ثانویه، همبستگی معکوس دارند (۰/۰۵>P). تحلیل واریانس چندگانه در بررسی سطوح، شاخص­ها و منابع شبکه، تأییدکننده­ ی اثرات اصلی است (۰/۰۵>P).
نتیجه­ گیری: شبکه­ های اجتماعی حتی ضعیف، پیش­ بینی­ کننده خوبی برای افزایش سلامت و کاهش مصرف خدمات درمانی سالمندان هستند. سیاست­ گذاری­های اجتماعی برای توسعه­ ی شبکه ­های طبیعی از طریق ترویج تماس با فرزندان و خویشاوندان و توسعه شبکه­ های مصنوعی(انجمنی) پیشنهاد می­شود.

کریم سواری، یاسمن سواری،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: بهزیستی روان شناختی یکی از مؤلفه های مهم سلامت روان در سالمندان است و مطالعه عوامل مؤثر بر آن مهم است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش آمادگی برای یادگیری خودراهبر و منبع کنترل درونی در پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان ایرانی صورت گرفت.
روش: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه مردان و زنان بالای ۶۰ سال در شهر اهواز بود. از میان این جمعیت، ۱۲۶ سالمند (۲۴ زن و ۱۰۲ مرد) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه آمادگی یادگیری خود راهبر ، پرسش نامه منبع کنترل درونی-بیرونی و مقیاس بهزیستی روان شناختی جمع آوری شد. داده­ها با استفاده از روش های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v,۲۳ تحلیل گردید.
یافته ها: یافته­هـای توصیفـی بیانگـر آن بـود کـه تعـداد ۲۴ نفـر زن و ۱۰۲ نفـر مـرد قـرار داشـتند کـه میانگیـن سـنی بدسـت آمـده از آنان ۴۵/۷۴ بود. همچنین نتایج نشان داد که آمادگی یادگیری خودمحور و منبع کنترل درونی با بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت دارند (۰۰۱/۰P<). رگرسیون چند متغیره نشان داد که آمادگی برای یادگیری خودراهبر و منبع کنترل درونی از متغیرهای پیش بین بهزیستی روان شناختی سالمندان بشمار می­روند و یادگیری خودراهبر نسبت به منبع کنترل درونی بر بهزیستی روان شناختی سالمندان اثر بیشتری دارد.
نتیجه گیری: براساس یافته­های پژوهش، متغیرهای منبع کنترل درونی و آمادگی برای یادگیری خودراهبر علاوه بر دارا بودن ارتباط با یکدیگر، بهزیستی روان شناختی را نیز در سالمندان پیش بینی می­ کنند.
زهرا مرادی، سمانه پورهادی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: سوء­رفتار نسبت به سالمندان شیوع بالایی دارد و بر ابعاد مختلف سلامتی و کیفیت زندگی سالمندان موثر می­ باشد. از این رو مدیریت موفق سوءرفتار در سالمندان، مستلزم اجرای مداخلات مختلف و موثر در پیشگیری از آن است. هدف از این بررسی مرور محورهای مداخلاتی در پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان است.
 روش: این مطالعه با روش مروری انجام شده است و در آن ۱۲۰۰ مقاله با موضوع سوءرفتار نسبت به سالمندان طی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ در پایگاه های مقالات انگلیسی زبان همچون پاپمد، گوگل اسکالر، اسکوپوس، ساینس دایرکت و وب آو ساینس به دست آمد و برای جستجوی مقالات در ایران از طریق پایگاه های اینترنتی اس آی دی، ایران مدکس، مگیران و گوگل اسکالر مقالاتی در این زمینه حاصل شد. در نهایت، ۳۵ مقاله که مشمول معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند.
یافته ها: مقالات مورد مطالعه به محورهای زیر تقسیم شدند: ۱ - کاهش بروز عوامل خطر سوءرفتار در مراقبین خانواده ۲- افزایش تشخیص میزان پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان ۳- مداخلات در قربانیان سوءرفتار سالمندی ۴- معرفی تیم های تخصصی در پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان ۵- پیشگیری از سوءرفتار مراقبان نسبت به سالمندان در خانه های سالمند ۶- پیشگیری و توقف سوءرفتار سالمند نسبت به سالمند ۷- مداخلات پیشگیرانه مبتنی بر نقش متخصصان بهداشت.
نتیجه گیری: اشکال معمول برنامه های مداخلاتی ممکن است شامل آموزش عموم، گروه های حمایتی، مداخلات خدمات مدافع و هماهنگی ها در مراقبت از سالمندان باشد اما با اینکه مراقبان خانوادگی آسیب پذیرترین جمعیتی هستند که مراقبت های بدون دستمزد از اعضای خانواده را ارائه می دهند، بطور شایسته مورد توجه تحقیقات قرار نگرفته اند.
 
محمدصادق حسینی دولت آبادی، سعیده گروسی، داریوش بوستانی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: با توجه به لزوم سالمندی سالم و فعال و اهمیت مشارکت اجتماعی سالمندان، مطالعه در حوزه مشارکت اجتماعی سالمندان لازم است. این تحقیق با هدف تعیین رابطه ادراک از محله با مشارکت اجتماعی سالمندان در شهر کرمان در سال ۱۳۹۸ انجام شده است.
روش: این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل افراد ۶۵ ساله و بیشتر شهر کرمان بود که بر اساس نتایج سرشماری ۳۸۸۴۰ نفر بودند,۳۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و اطلاعات توسط پرسشنامه پژوهشگر ساخته گردآوری گردید. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش روایی صوری وبرای تعیین پایایی از روش همبستگی درونی استفاده شد.cvi به دست آمده ۹۳/۰ و آلفای کرونباخ ۸۵۲/۰ بود. پرسشنامه ها پس از کسب رضایت آگاهانه از سالمندان توسط محقق تکمیل گردید. داده ها به کمک برنامه SPSS v,۲۱ با استفاده از آزمونهای آماری مناسب تحلیل شدند.
یافته ها: مشارکت اجتماعی افراد موردمطالعه در سطح متوسط بود که با افزایش سن میزان مشارکت کاهش می یافت (۴۹۶/۰-= R., ۰۰۱/۰P<).. متغیر مستقل اعتماد به اعضای محله (۰۰۱/۰P<،۵۲۱/۰= Beta) مهم ترین متغیر اثر گذار بر مشارکت اجتماعی بود. سپس به ترتیب متغیر امکانات محله با (۰۰۲/۰P<، ۴۶۱ /۰= Beta)، سن (۰۰۱/۰P<، ۴۹۳/.-= Beta) و حس تعلق به محله (۰۰۱/۰P< ۲۵۳/۰= Beta) بیشترین تاثیرات را بر مشارکت اجتماعی داشتند.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که اکثر سالمندان مورد مطالعه در شهر کرمان مشارکت اجتماعی متوسطی داشته اند. از بین تمام عوامل پیش بینی کننده مشارکت اجتماعی سالمندان، اعتماد، ادراک از امکانات محله، حس تعلق و سن موثرترین متغیرها شناخته شدند. با توجه به نقش مهم مشارکت اجتماعی در بهبود کیفیت زندگی سالمندان و ارتقای سلامتی، یافته های این تحقیق در راستای بهینه سازی شرایط زیست محله ای (شرایط اجتماعی و شرایط ساختاری و فیزیکی) سالمندان می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
 
پویا فرخ نژاد افشار، علیرضا ثابتی، وحید راشدی، لیلا کمال زاده، بهنام شریعتی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده


مقدمه: در سال های اخیر سوءرفتار با سالمندان به عنوان یک معضل اجتماعی در حال رشد شناخته می شود که بررسی میزان آن امری ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین سوءرفتار خانواده با سالمندان بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران و عوامل مرتبط با آن در سال ۱۳۹۷می باشد.
روش کار: این مطالعه ای توصیفی از نوع مقطعی است. نمونه این مطالعه شامل ۲۵۰  نفر سالمند بود که به صورت در دسترس از بین سالمندان بستری بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران در سال ۱۳۹۷ انجام  گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه سوءرفتار سالمندان[۱] و پرسشنامه بار مراقبتی زریت[۲] جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تی تست و کای-دو با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه ۵۵/۹ ± ۴۸/۷۶ سال بود. ۴/۴۰ درصد مرد و ۶/۵۹ درصد زن بودند. ۶/۴۹ % سالمندان دارای غفلت عاطفی، ۶/۶۵ % دارای غفلت مراقبتی،  ۲/۴۱ % دارای غفلت مالی، ۸/۴۶ % دارای سوء استفاده مالی، ۴/۵۰ % دارای سلب اختیار، ۴۲ % دارای سوءرفتار روانشناختی، ۴/۳۰ % دارای سوءرفتار جسمی و ۲/۳۳ % دارای طرد شدگی بودند که بر اساس جنسیت، تحصیلات، و سابقه بیماری روان پزشکی تفاوت معناداری نداشتند. سن با شیوع سوءرفتار ارتباط مستقیم داشت (۰۲/۰P= ، ۱۴/۰r=). درآمد پایین، متاهل بودن، سکونت در خانه سالمندان و بار مراقبتی بیشتر با سوء رفتار بالاتری همراه بود (۰۵/۰P< ).
نتیجه گیری: سوءرفتار با سالمندان مشکل شایعی است. بسیاری از عوامل مرتبط با آن مانند درآمد و محل سکونت قابل تعدیل هستند. اما در بسیاری از موارد لازم است به آن از منظر قانونی و آموزش همگانی بیشتر توجه گردد.
 
[۱] Elder abuse Questionnaire
[۲] Zarit Burden Interview

مرضیه ایزانلو، مهدی باسخا، سید حسین محققی کمال،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: شهر دوستدار سالمند رویکرد مورد توجه سازمان بهداشت جهانی و عدالت فضایی مبحثی است که در میان برنامه‌ریزان و مدیران شهری اهمیت دارد.
روش: اطلاعات مورد نیاز برای این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال ۱۳۹۷ با نمونه ای ۷۷۰ نفری از سالمندان شهر تهران و به روش نمونه گیری  چندمرحله ای به دست آمد. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد سازمان بهداشت جهانی گردآوری و به منظور سنجش پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نابرابری فضایی با استفاده از روش اولویت بندی بر اساس شباهت به راه حل ایده آل و با استفاده از نسخه ۲۲ نرم افزارSPSS ، محاسبه وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد شاخص شهر تهران در شاخص شهر دوستدار سالمند نمره ۰۷/۲ را از حداکثر نمره ۴ کسب نموده و در میان زیرشاخص‌های این مفهوم نیز شاخص فضاهای باز و ساختمان‌ها بیشترین میانگین (نمره ۳۳/۲) و شاخص مسکن کمترین میانگین (نمره ۳۱/۱) را داشته‌اند. بر اساس رتبه‌بندی تاپسیس، منطقه لویزان با میانگین ۱۳/۲ به عنوان سالمند دوست‌ترین و منطقه مهرآباد با میانگین نمره ۹۰/۱ به عنوان نامناسب‌ترین منطقه شهری برای زندگی از دیدگاه سالمندان شناخته شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایح به دست آمده می‌توان نابرابری فضایی در شاخص‌های مختلف شهر دوستدار سالمند در مناطق مختلف تهران را مشاهده نمود. از این روی توجه به توزیع فضایی ویژگی‌های شهری سازگار با زندگی سالمندی به ویژه در مناطق جنوبی شهر تهران ضرورت دارد.
زینب امیری، نسیبه زنجری، رضا فدای وطن، عاطفه آقایی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: کاهش تبعیض سنی یکی از مهم‏ترین موارد تأثیرگذار برای افزایش رضایتمندی از زندگی در میان سالمندان، است. تبعیض سنی در جامعه در نهادهای مختلفی مشاهده و قابل‌بررسی است. یکی از منابع موردبررسی تبعیض سنی، رسانه‌ها و به‌طور خاص سینما است. ازاین‌رو هدف از انجام این مطالعه بازنمایی نقش سالمندان در فیلم‌های سینمایی ایران در ۳۰ سال اخیر (۱۳۹۷-۱۳۶۸) است.
روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع تحلیل محتوای کمی است. نمونه‏ی مطالعه حاضر شامل ۶۵ نقش سالمند از ۴۱ حلقه فیلم با محوریت سالمندی است که به روش نمونه‌گیری هدفمند از فیلم‌های سینمایی ایرانی در ۳۰ سال اخیر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه چک‌لیست مگافین برای بررسی شخصیت سالمند در فیلم‌های سینمایی بود. جهت توصیف خصوصیات نقش سالمند از آمار توصیفی فراوانی و درصد و جهت تحلیل روابط از آزمون آماری کای دو در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در فیلم‌های بررسی‌شده اکثریت سالمندانی که نشان داده‌شده‌اند سالمندان جوان (۳/۵۲%) مرد (۷۲٫۳%) و دارای قومیت فارس (۸۹٫۲%) بودند. ژانر بیشتر فیلم‌ها (۴۴%) درام بود و بیشتر نقش فرعی (۴۹٫۲%) داشته ولی سالمندان فعال و مستقلی (۵۵٫۴%) بوده‌اند؛ اما در کل بیشتر تصورات قالبی در ارتباط با سالمندان منفی (۵/۵۸%) بود و فقط ۳/۳۲ درصد تصورات قالبی مثبت بازنمایی شده بودند. تصورات قالبی منفی در نقش‌های مردان سالمند (۶/۵۹%) بیشتر از زنان سالمند بود و زنان سالمند با تصورات قالبی مثبت (۹/۳۸%) بیشتری بازنمایی شده بودند؛ اما این تفاوت ازنظر آماری معنادار نبود (۰۵/۰<p). پرتکرارترین کلیشه‌های سنی در ۳۰ سال اخیر کلیشه سنی پایند و اصولی (مثبت) و محزون (منفی) بود. روند تغییرات تصورات قالبی در ۳۰ سال اخیر هرچند به سمت مثبت شدن پیش رفته است اما ازلحاظ آماری معنادار نبوده است (۰۵/۰<p).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد بازنمایی نقش سالمندان در فیلم‌های سینمایی ایران در ۳۰ سال اخیر همراه با تبعیض سنی بوده و کلیشه‌های منفی نسبت به مثبت و خنثی بیشتر است و در ده اخیر نسبت به سال‌های پیش از آن تغییر بارزی رخ نداده است؛ بنابراین نیاز است در مداخلات رسانه‌ای مرتبط با سالمندان و تولید فیلم‌هایی با محوریت سالمندی، دقت و توجه بیشتری صورت گیرد؛ تا به ارتقای سالمندی فعال و احترام و شمول اجتماعی بیشتر سالمندان در جامعه شود.
رضا زارع، محمد صفری، فاطمه مسعودی،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: به دنبال افزایش سرعت پیر شدن جمعیت در ایران، کیفیت زندگی سالمندان نیازمند نیز در کانون توجه دولت و نهادهای حمایتی قرار گرفته است؛ لذا هدف از این پژوهش طراحی الگوی ارتقای کیفیت زندگی سالمندان فقیر تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی «ره» در استان فارس می­باشد.
روش کار: این پژوهش دارای رویکرد استقرایی از نوع کیفی و دارای جهت­گیری کاربردی است که به روش تحلیل مضمون انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را اساتید دانشگاه در رشته­های علوم اجتماعی و جامعه شناسی و همچنین مدیران و مددکاران اجتماعی فعال در حوزه سالمندی شاغل در کمیته امداد امام خمینی استان فارس تشکیل می­دهند. نمونه آماری تحقیق به روش هدفمند و تا مرحله اشباع نظری به تعداد ۱۸ نفر انتخاب شدند. داده­های تحلیلی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با سوالات باز جمع آوری شد.
یافته ­ها: تحلیل داده ها نشان می­دهد که «حفظ سلامت جسمی و تامین بهداشت ذهن و روان»، «مهارت آموزی و اشتغال»، «تامین معیشت و نیازهای زیستی»، «منطبق سازی اماکن و فضاهای فیزیکی محیط زندگی»، «حفظ تعادل فرهنگی بین نسلی»، «فراهم سازی و برنامه­­ریزی برای اوقات فراغت»، «تامین حمایت­های عاطفی و ارتباطات اجتماعی»، مهمترین مضامین فراگیر جهت ارتقای کیفیت زندگی سالمندان فقیر هستند.
نتیجه گیری: فقرای سالمند با مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی متعددی مواجه­اند و کیفیت زندگی آنان تاثیر زیادی بر سلامت عمومی و نیز وضعیت اقتصادی- اجتماعی جامعه دارد. لذا درک دقیق مسئله فقر در پیری و گفتمان در خصوص آن از مهم­ترین مسائل هر کشوری به شمار می­رود. ارائه دهندگان خدمات بهزیستی و حمایتی در حوزه فقر و سالمندی می­توانند با استفاده از نتایج این مطالعه در فعالیت­های خود زمینه ارتقای کیفیت زندگی فردی و اجتماعی و نیز بهزیستی جسمی و روانی سالمندان نیازمند و خانواده­های آنان را فراهم کنند.
الهام فداییان آرانی، پویا فرخ نژادافشار، آغافاطمه حسینی، اعظم باقری، وحید راشدی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: یکی از شاخص هایی که به خوبی بیانگر وضعیت سالمندان است، شاخص کیفیت زندگی است. از طرفی تنهایی و انزوای اجتماعی سالمندان می تواند تأثیرات منفی شدیدی بر سلامت روانی و جسمانی آنان داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی و وضعیت انزوای اجتماعی سالمندان شهرستان آران و بیدگل انجام شده است.
روش کار: ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ یﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﻄﻌﯽ اﺳﺖ. ۳۲۷ ﻧفر از ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ۶۰ تا ۷۵ ساله ﺷﻬﺮ آران وبیدگل ﮐﻪ با شرایط معیارهای ورود به مطالعه از ﻣﺮاﮐﺰ خدمات جامع سلامت ﺷﻬﺮی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰارﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪگی SF-۳۶، و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ۶ سوالی اﻧﺰوای اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ لوبن می باشد. تحلیل داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮ م اﻓﺰار آماری SPSS در دو ﺳﻄﺢ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ اﻧﺠﺎم می شود.
یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه ۸/۴۶% مرد و ۲/۹۴% در محدوده سنی ۶۹ سال و کمتر بودند. میانگین سن سالمندان ۷/۶۴ سال بود. بین محدودیتهای ایفای نقش ناشی از وضعیت سلامت جسمانی و مشکلات هیجانی، سلامت عاطفی، عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی با کلیه خرده مقیاس‌های کیفیت زندگی همبستگی معنی‌داری دیده شد (۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: در این مطالعه کیفیت زندگی سالمندان شهرستان نسبتاً بالا بوده و انزوای اجتماعی آنها نسبتاً کم گزارش شد. دلیل آنرا می توان در ساختار سنتی خانواده ها دانست. همبستگی معکوس بین کیفیت زندگی و انزوای احتماعی نیز به ما گوشزد می کند که برای بالا بردن کیفیت زندگی سالمندان انزوای اجتماعی والدین را کاهش دهیم.
 
ژاله زندیه، فرحناز محمدی شاهبلاغی، محسن واحدی، محمد نظری وانانی،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: یکی از مشکلاتی که به طور معناداری بر کیفیت زندگی و سلامتی افراد سالمند تأثیر می‌گذارد، سالمند آزاری است که معمولاً گزارش نمی‌شوند. مطالعه حاضر به‌ منظور تعیین ارتباط بروز سالمند آزاری با بار مراقبتی مراقبین در سالمندان دارای مراقب غیررسمی مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های منتخب شهر تهران انجام شده است.
روش‌: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که در سال ۱۳۹۹ بر روی ۳۷۰ نفر از مراقبین سالمندان شهر تهران که فرد سالمند از لحاظ شناختی یا عملکردی وابسته فرد مراقب بودند، انجام شد. نمونه‌های موردمطالعه به روش نمونه‌گیری در دسترس از مراجعه‌کنندگان سرپایی به کلینیک‌های روزانه بیمارستان‌های منتخب انتخاب ‌شدند. اطلاعات مربوط به‌احتمال وقوع سالمند آزاری، بار مراقبتی، و عوامل دموگرافیک از طریق مصاحبه با سالمندان و مراقبین در کلینیک‌های سرپایی جمع‌آوری گردید. برای بررسی سالمند آزاری نسبت به سالمندان از سوی مراقبین از پرسش‌نامه غربالگری سالمند آزاری مراقبین[۱] و برای سنجش بار مراقبتی مراقبین سالمند از نسخه فارسی پرسش‌نامه بار مراقبتی زریت[۲] استفاده شد. در این مطالعه از آمارهای توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار و درصدها برای توصیف داده‌ها و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی بین متغیرها و ارتباط بین متغیرهای کمی از آزمون ANOVA استفاده گردید. کلیه آنالیزهای تحلیل مربوطه با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ انجام شد. و مقدار احتمال کمتر از ۰۵/۰ به‌عنوان معناداری آماری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی مراقبین و سالمندان به ترتیب برابر با ۷۶/۱۲ ± ۰۴/۴۷  و ۵۴/۸ ± ۳۹/۶۹ سال به دست آمد. در این مطالعه میانگین احتمال سالمند آزاری از سوی مراقب ۵/۶۶ و میانگین بار مراقبتی مراقبین ۳/۴۸ به دست آمد. این مطالعه نشان داد ارتباط معنی‌داری میان احتمال سالمند آزاری و بار مراقبتی وجود دارد(۰۰۱/۰P<).
 متغیرهای دموگرافیک جنسیت، تحصیلات، وضعیت اشتغال و تأهل مراقب با احتمال سالمند آزاری معنی‌دار نبودند ولی اختلاف متغیر وضعیت اقتصادی مراقب با احتمال سالمند آزاری معنی‌دار بوده است (۰۱/۰P =<). همچنین میان متغیرهای جنسیت، وضعیت تأهل و اشتغال سالمند با احتمال سالمند آزاری ارتباط معنی‌دار یافت نشد اما با متغیرهای وضعیت تحصیلات و وضعیت اقتصادی ارتباط معنی‌دار به دست آمد (۰۱/۰P =<). ارتباط معنی‌داری میان‌مدت زمان ناتوانی با احتمال وقوع سالمند آزاری یافت نشد.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر احتمال وقوع بالای سالمند آزاری نسبت به سالمندان تحت‌تأثیر فشار مراقبتی مراقبین را گزارش می‌دهد لذا این امر لزوم رسیدگی به‌موقع و مداوم را از سوی سازمان‌های مرتبط به این مسئله اجتماعی را گوشزد می‌کند تا موقعیت‌هایی را که می‌تواند منجر به افزایش بار مراقبتی مراقبین و ایجاد زمینه وقوع سالمند آزاری می‌شود را شناسایی، کنترل و پیشگیری نمود.


 
طاهره آقایی، رسول صادقی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: هنگامی که بحث از مهاجرت به میان می‌آید، مهاجرت افراد جوان به ذهن خطور می‌کند و مهاجرت سالمندان نادیده گرفته می­شود. در حالیکه، امروزه مهاجرت بعد از دوران بازنشستگی پدیده­ایی مهم و درحال افزایش است. دلایل، بسترها و مقاصد مهاجرتی سالمندان با جوانان متفاوت است. جوانان معمولاً به مقاصد شهری و فاصله‌های دورتر با فرصت­های شغلی بیشتر مهاجرت می‌کنند، در حالی­که سالمندان اغلب مناطق نزدیک‌تر و روستایی، با آب و هوای مناسب­تر، را برای مهاجرت انتخاب می‌کنند. هدف این مقاله بررسی مهاجرت سالمندان در ایران، الگوها و تفاوت­های آن در میان زیرگروه­های مختلف اجتماعی- جمعیتی در دوره ۱۳۹۰-۱۳۹۵ است.
روش‌ کار: این مقاله، با استفاده از تحلیل ثانویه داده­های سطح فردی سرشماری ۱۳۹۵ به بررسی مهاجرت سالمندان و همبسته­های اجتماعی- جمعیتی آن در دوره زمانی ۹۵-۱۳۹۰ می‌پردازد. نمونه مورد بررسی شامل ۱۴۰۱۵۹ نفر از افراد ۵۵ سال به بالا در ۳۱ استان کشور اعم از شهری و روستایی است. در تحلیل داده‌ها از رگرسیون لجستیک دووجهی در محیط نرم‌افزار SPSS۲۶ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد احتمال مهاجرت مردان سالمند ۱۳ درصد بیشتر از زنان سالمند است. رابطه سن و مهاجرت برای مردان سالمند U شکل بدست آمد، بدین معنی که احتمال مهاجرت در سنین بلافاصله بعد از بازنشستگی بالاست، سپس به­تدریج با افزایش سن رو به کاهش می‌رود و در نهایت در سنین بالای ۸۵ سال مجدداً افزایش می­یابد.  سالمندان بازنشسته بیشتر از سایر گروه­های فعالیتی احتمال مهاجرت داشتند. همچنین احتمال مهاجرت در بین سالمندان بدون همسر ۳۶ درصد بیشتر از سالمندان دارای همسر است. بعلاوه، با افزایش سطح تحصیلات، احتمال مهاجرت سالمندان افزایش می­یابد. احتمال مهاجرت سالمندان با تحصیلات دانشگاهی ۲٫۳ برابر سالمندان بی­سواد بوده است. 
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از سرشماری ۹۵-۱۳۹۰ در ایران، انتظار می­رود با افزایش سطح تحصیلات سالمندان و تغییرات در ترتیبات زندگی، مهاجرت سالمندان در آینده افزایش یابد. از اینرو، توجه به مهاجرت سالمندان و پیشران­های آن در سیاست­گذاری اجتماعی ضروری است.

 
فائزه سعدآبادی، مجید دانشفر، حسین عجم زیبد،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: تبعیض سنی یک نگرانی جدی بین‌المللی است که بر افراد مسن تأثیر منفی می‌گذارد. اما اکثر افراد جامعه در مورد این مفهوم و از راهکارهای مقابله با آن اطلاعات کافی ندارند. لذا این مطالعه با هدف بررسی مفهوم تبعیض  سنی و راهکارهای مقابله با آن در سالمندان  انجام شد.
روش کار: این مطالعه مرور نقلی بر مطالعات تبعیض سنی و راهکارهای مقابله با تبعیض سنی در سالمندان متمرکز است.  جهت دسترسی به منابع، جستجوی جامع در پایگاه های داده PubMed، Embase،  Scopus، Google Scholar و Cochrane از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲ انجام شد. جستجو به دو زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. کلمات کلیدی مورد استفاده برای جستجو به زبان فارسی عبارت بودند از: سالمندان، روش های مقابله، سن گرایی و تبعیض سنی و معادل انگلیسی آنان شامل Age discrimination, elderly, older adult, ageism, overcoming strategies, پس از بررسی عناوین و چکیده مقالات، مقالاتی که دارای معیارهای ورود بودند، انتخاب شدند. حاصل جستجو ۴۰ مقاله بود که پس از ارزیابی براساس معیارهای ورود، ۲۷ مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته ها: نتایج نشان دادکه تبعیض سنی به دو شکل فردی، توسط اشخاص و نهادی توسط سیاست یا ساختار تشکیلاتی یک مؤسسه انجام می شود تبعیض سنی دارای دو جنبه صریح و ضمنی است؛ تبعیض سنی صریح یا آگاهانه، تبعیض و نفرت از افراد مسن است که از طریق رفتار و اقدام فوری منعکس می‌شود. تبیض سنی را می توان از طریق برنامه های بین نسلی، یادگیری خدمات بین نسلی، آموزش در مورد فرآیند پیری، تماس مثبت با افراد مسن و سایر مداخلات مناسب اصلاح نمود.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه مفهوم تبعیض سنی در سالمندان ساختاری چندوجهی است که دارای سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری بوده و به دو نوع فردی و سازمانی تقسیم و همچنین دارای دو جنبه صریح و ضمنی است و بر این اساس ماهیتی رابطه‌ای، سیال و اجتماعی دارد. لذا آگاه کردن جامعه با این مفهوم ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر مداخلاتی برای کاهش تبعیض سنی در حوزه های مختلف قابل انجام است که پیشنهاد می شود در راستای کاهش رفتارهای تبعیض آمیز نسبت به سالمندان توسط مسئولین حوزه سالمندی پیگیری و اجرا شود.
ملیحه زمان پور، ذبیح پیرانی، داوود تقوایی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: ایران در مرحله گذار ساختار سنی قرار گرفته است و  تامین سلامت سالمندان در چندین دهه بعد، از مهم‌ترین چالش‌های نظام سلامت خواهد بود. از این رو، پژوهش حاضر با هدف رابطه سلامت اجتماعی سالمندان بر اساس نگرش­های صمیمانه با توجه به نقش واسطه­ای احساسات مثبت نسبت به همسر انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه ­آماری شامل تمامی سـالمندان شـهر تهـران در سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۲۹۸ نفر از جامعه مذکور به روش ­نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاس‌ نگرش‌ به‌ صمیمیت‌ (آمیدون، کومار و تریدول، ۱۹۸۳)، پرسشنامه سلامت اجتماعی (کییز، ۲۰۰۴) و پرسشنامه احساس مثبت (الیری، فینچام و تورکویتز، ۱۹۷۵) را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس (Amos) تحلیل شدند.
یافته­ ها: یافته ­ها نشان داد که اثر مستقیم سلامت اجتماعی بر نگرش­های صمیمانه به صورت مثبت معنادار است (۰۵/۰>P). نتایج حاصل از بررسی نقش میانجی­گری احساسات مثبت نسبت به همسر نیز نشان داد که احساسات مثبت نقش میانجی­گری معنی­داری در رابطه بین نگرش­های صمیمانه با سلامت اجتماعی دارد (۰۵/۰P<).
نتیجه­ گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نگرش­های صمیمانه به طور مستقیم، و احساسات مثبت نسبت به همسر به صورت غیرمستقیم بر سلامت اجتماعی سالمندان موثر بوده است. بنابراین، پیشنهاد می­شود که مراکز بهداشت روان در بررسی سلامت اجتماعی سالمندان به نگرش­های صمیمانه و احساسات مثبت به همسر آنها نیز توجه داشته باشند.

 
زهره نجفی اصل،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: انتقال به مراکز خدمات سالمندی یکی از سخت‌‌ترین تجربیات سالمندان است. این تجربه می‌تواند در ایجاد حس افسردگی و از دست دادن حمایت‌های اجتماعی در انها موثر باشد. در این پژوهش قصد بر آنست که از نگاه و روایت سالمندان، عوامل مؤثر بر سکونت سالمندان در خانه سالمندان مورد بررسی قرار بگیرد.
روش کار: برای این منظور با روش کیفی و انجام مصاحبه و با استفاده از تکنیک LHC [۱]‌(تقویم تاریخ زندگی) نقاط عطف زمانی که در آن شرایط، افراد در طول زندگی‌شان از کودکی تا سالمندی، تحت تاثیر قرار می‌گیرند، استخراج شد و عواملی که در خصوص سکونت در سرای سالمندان مهم بود، مورد توجه قرار گرفت. سرای سالمندان کهریزک تهران به دلیل تعدد سالمندان با ویژگی‌های مختلف (مورد مطالعه افرادی که قادر به صحبت کردن باشند و دچار زوال عقل نباشند) انتخاب شد و با ۶ مرد و ۶ زن که تمایل به مشارکت داشتند مصاحبه صورت گرفت.
یافته‌ها: نقاط عطف زمانی مهم از لابلای مصاحبه‌ها استخراج شدند: زمان فوت والدین، فوت همسران، بیماری و تصادف و زمان ازدواج فرزندان وتولد نوه‌ها و بزرگ شدن نوه‌ها و حوزه‌های پژوهش در قالب مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تعیین شدند.
نتیجه گیری: در مسائل اقتصادی حوزه‌هایی چون بی خانمانی، ضایع شدن سهم‌الارث، فضای زندگی و منازل مسکونی فرزندان، هزینه‌های بالای نگهداری و درمان شناسایی شدند و در ذیل مسائل اجتماعی، تمایل به داشتن حریم خصوصی، چند همسری و حضور نامادری، بی‌همسری و بی‌فرزندی (تجرد) و اختلاف فرزندان و در ذیل مسائل فرهنگی، حوزه‌هایی چون شکاف نسلی، ارزشمند شدن جوانی و سست شدن اعتقادات مذهبی مطرح شدند.
 
[۱]. Life History colander


صفحه 1 از 2    
اولین
قبلی
۱
 

نشریه سالمندشناسی Journal of Gerontology
Persian site map - English site map - Created in 0.09 seconds with 52 queries by YEKTAWEB 4714