۲۴ نتیجه برای نوع مطالعه: مروری
محمد اباذری، روشنک سالاری، زهره فیض آبادی، محمدرضا نورس،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: سالمندی یکی از پدیده های مطرح در عرصه بهداشت و سلامت است. هدف برنامه های بهداشتی برای زنان سالمند، کاهش اثر بیماری های مزمن، حفظ توانایی برای زندگی مستقل و بهبود کیفیت زندگی آنهاست. مطالعه حاضر با هدف بررسی تدابیر طب سنتی در بهبود کیفیت زندگی زنان سالمند، مبتنی بر شواهد انجام شده است.
روش: در این مطالعه مروری منظم، اطلاعات از طریق بررسی مقالات بالینی در پایگاههای علمی جهاد دانشگاهی، سیلویکا و پابمد، اسکوپوس، گوگل اسکولار (بدون محدودیت زمانی) و منابع طب سنتی ایران با استفاده از کلیدواژه های سالمندی، زنان سالمند، طب سنتی، طب مکمل و جایگزین، گیاهان داروئی صورت گرفت و ۲۶ مقاله از بین ۴۹ مقاله بدست آمده بررسی شد.
یافته ها: بر اساس طب ایرانی مزاج زنان سالمند سرد وخشک یا سرد و تر می باشد که بر حسب مزاج، تدابیر مناسب برای آنان در نظر گرفته می شود. توصیه تغذیه ای در زنان سالمند خوردن غذا مقوی پر کیفیت (غنی از مواد مغذی) به دفعات با میزان اندک در هر وعده و پرهیز از مصرف مواد بلغم و سودا زا می باشد. بکار بردن مواد گرمی بخش و مرطوب کننده، اهمیت دادن به خواب و بیداری، دستگاه گوارش، ورزش متعادل از تدابیر حفظ سلامتی می باشد.
نتیجه گیری: کارآمدی بعضی از ظرفیت های طب سنتی به همراه استفاده از ظرفیت های طب کلاسیک در زنان سالمند می تواند الگوی جدیدی برای مدیریت این دوره زندگی باشد. توجه به شش محور تغذیه، خواب و بیداری، ورزش و بی تحرکی، اعصاب و روان، آب و هوا و دفع مواد زاید بدنی با رویکرد طب ایرانی افق های تازه ای را برای پژوهشگران ایجاد می کند. لذا تحقیقات بالینی با ایده های مبتنی بر طب ایرانی پیشنهاد می گرد.
علی‌اصغر نورسته، حامد زارعی، پدرام پور محمودیان،
دوره ۲، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه : سقوط یکی از مشکلات شایع و جدی در میان سالمندان است که باعث ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. بررسی علل سقوط و شناسایی سالمندان در خطر سقوط، با هدف کاهش و پیشگیری از سقوط امری اساسی تلقی می شود. از این رو در این مطالعه به بررسی نقش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی اندام تحتانی بر سقوط سالمندان در مطالعات انجام شده می پردازیم.
روش: در این مطالعه مروری، جستجوی نظام‌مندی در پایگاه های الکترونیکی Science Direct، PubMed، EMBASE، CINAHL، Google Scholar، MAGIRAN، IranMedex، MedLib، IRANDOC و SID صورت پذیرفت. جستجوی مقالات منتشر شده از سال ۱۹۸۴ تا آگوست ۲۰۱۷ از طریق ترکیب کلید واژگانElderly، Older adult،Geriatric، Aging، Fall ، Range of motion lower extremity، Muscle strength lower extremity، Gait و همچنین کلید واژگان فارسی سقوط، سالمند، دامنه حرکتی اندام تحتانی، قدرت عضلانی اندام تحتانی، تعادل، راه رفتن و زمین خوردن صورت گرفت. پس از غربالگری اولیه بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه، مقالاتی که به زبان انگلیسی و فارسی انتشار یافته بودند از نظر موضوع مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: ۴۳ مقاله انتخاب شد؛ روش‌هایی همچون: ۱- پیری و کاهش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی اندام تحتانی، ۲- ارتباط بین قدرت عضلانی و دامنه حرکتی با تعادل و راه رفتن سالمندان، ۳- مقایسه قدرت عضلانی و دامنه حرکتی در سالمندان با سابقه افتادن، بدون سابقه سقوط و جوانان و ۴- همچنین بررسی اثر گروه خاصی از عضلات و مفاصل اندام تحتانی بر تعادل، سقوط و راه رفتن سالمندان؛ به بررسی نقش عضلات و مفاصل اندام تحتانی بر سقوط سالمندان پرداخته بودند.
نتیجهگیری: به نظر می رسد که با افزایش سن، تعامل قدرت عضلانی و دامنه حرکتی اندام تحتانی با توان تعادلی بیشتر می شود؛ بنابراین نتایج این مطالعه نشان می دهد که اندازه گیری قدرت عضلانی و دامنه حرکتی اندام تحتانی در ارزیابی اختلالات تعادل و مهارت های عملکردی سالمندان ارزش زیادی دارد.
علی شرقی، اسماعیل ضرغامی، فرزانه صالحی کوسالاری،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، بررسی کیفیت زندگی و عوامل مؤثر بر آن امری ضروری است. به دلیل وجود ابعاد گوناگون کیفیت زندگی سالمندان و نیاز های متعددی از قبیل جسمی، روانی و اجتماعی آنان، مطالعات کامل در این موضوع بسیار اندک است. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین عوامل و شناسایی متغیر های مؤثر بر کیفیت زندگی در میان سالمندان مقیم در اقامتگاه های سالمندی و ابعاد آن با مرور تجمیع مطالعات گذشته است.
روش : پژوهش حاضر، مطالعات و تحقیقات انجام گرفته ی پانزده سال اخیر در منابع فارسی و انگلیسی زبان همچون پایگاه های اطلاعات علمی، بانک اطلاعات نشریات و مجلات ایرانی، مجلات مهندسی و طراحی نمایه شده در Sciencedirect، مجلات موجود در پایگاه Taylor & Francis و Springerlink را طی دوره ی سه ماهه (بهار ۱۳۹۵) با کلید واژگان منتخب شامل "خانه سالمندان"، "کیفیت زندگی سالمندان"، "سرای سالمندان" و مشخصات محیطی سالمندان و عبارت انگلیسی "Quality of life & nursing home" بررسی نموده است.
یافته ها: متغیر های استخراج شده از ۵۸ مقاله مرتبط با موضوع، با تحلیل محتوای متغیر های به دست آمده از پژوهش ها و مشورت خبرگان عرصه معماری سالمند، در چهار گروه شامل دوازده عامل جای گرفتند: متغیر های جسمی (ایمنی، حمایت جسمی و توان بخشی)، متغیر های ساختاری- عملکردی (تناسب محیطی و فیزیکی، دسترسی‌پذیری و آسایش محیطی)، متغیر های شناختی (آشنایی با محیط، امنیت ادراکی، تحریکات حسی، ایجاد احساس کارآمد بودن و حمایت روانی) و متغیر های اجتماعی- فرهنگی (حمایت اجتماعی و محرمیت). در میان چهار متغیر پژوهش، بیش ترین تأکید محققین به ترتیب بر متغیر شناختی (فراوانی ۸/۴۸ درصد مطالعات)، اجتماعی- فرهنگی (فراوانی ۴/۲۱ درصد مطالعات)، جسمی (فراوانی ۸/۲۰ درصد مطالعات) و ساختاری- عملکردی (فراوانی ۹ درصد مطالعات) بود.
نتیجهگیری: از آن جایی‌که نتایج نشان داد عوامل زیادی در تأمین کیفیت زندگی سالمندان ساکن اقامتگاه سالمندی مؤثر بوده و عوامل مرتبط با ساختار اقامتگاه در ۱۲ گروه جزئی و چهار متغیر کلی قابل دسته بندی هستند و همچنین اهمیت فراوان متغیر های شناختی برای پژوهش گران و سپس به ترتیب متغیر های اجتماعی- فرهنگی، جسمی و ساختاری- عملکردی مورد تأکید قرار گرفت، لذا پیشنهاد میشود که در پژوهش ها، برنامه‌ریزی ها و طراحی اقامتگاه ها، علاوه بر لحاظ متغیر های جسمی و ساختاری، ابعاد شناختی و اجتماعی- فرهنگی نیز به طور ویژه مورد توجه قرار گیرند.
دریا نظری، فائزه سیونانی، برزو امیرپور،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: نتایج تحقیقاتی که تاکنون درباره ی اثربخشی درمان خاطره پردازی بر بهبود متغیر های مثبت در سالمندان انجام شده است متناقض است. پژوهش فرا تحلیل مجموعه‌ای از فنون نظام‌دار برای حل تناقض در مورد یافتههای حاصل از تحقیقات مختلف درباره‌ی یک موضوع است. برای دستیابی به این هدف، یک سؤال درباره‌ی اندازه‌ی اثر درمان خاطره پردازی بر بهبود متغیرهای مثبت در سالمندان مطرح شد.
روش: برای پاسخگویی به سؤال فرا تحلیل، از مجموعه پژوهشهای انجام‌شده فارسی و انگلیسی در بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ استفاده شد. از بین پژوهش هایی که شرایط ورد به فرا تحلبل را داشتند ۱۶ مقاله انتخاب گردید. برای جمع‌آوری اطلاعات از چک‌لیست فرا تحلیل استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار فرا تحلیل CMA-۲ مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافتههای فرا تحلیل نشان داد که اندازه‌ی اثر درمان خاطره پردازی بر بهبود متغیرهای مثبت در سالمندان ۰۳۶/۱ بود. همچنین اندازه‌ی اثر درمان خاطره پردازی بر بهبود شادی در سالمندان ۷۰۲/۶ و اندازه‌ی اثر درمان خاطره پردازی بر کیفیت زندگی ۱۶۳/۰ به دست آمد.
نتیجهگیری: نتیجه پژوهش حاضر حاکی از آن بود که اندازه‌ی اثر درمان خاطره پردازی انسجامی بر بهبود متغیرهای مثبت در سالمندان بر اساس معیار Kohen، در حد بالاست.
نسیم صادقی محلی، محمدعلی حسینی، کیان نوروزی،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: افزایش جمعیت سالمندان تاثیر زیادی روی جوامع می گذارد. بیماری های حرکتی از دلایل شایع و مهم ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی در سالمندی هستند. با شناخت روش های غربالگری میتوان با تشخیص زودهنگام سندرم حرکتی، از بروز، شیوع و ناتوانی آن پیشگیری کرد. هدف از انجام این مطالعه مرور یکپارچه روش های غربالگری سندرم حرکتی در سالمندان می باشد.
روش : در مطالعه مروری حاضر، جستجو در بانک های اطلاعاتی و مجلات الکترونیکی خارجی و داخلی نظیر PubMed, Scopus، Irandoc, SID, Science direct و با واژه های کلیدی ابزار ارزیابی، ابزار غربالگری، اختلالات لکوموتیو، سندرم حرکتی، تست های عملکردی جسمانی در بازه زمانی سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ استخراج و مرور بر آن انجام شد.
یافته ها: از مجموع ۷۰ مقاله مرتبط، ۱۹ مقاله به زبان انگلیسی وارد مرور شدند. روش ها و تست های بکار گرفته شده جهت ارزیابی و غربالگری سندرم حرکتی در ۱۹ مقاله مرتبط با هدف پژوهش، شامل ۹ روش ارزیابی عملکردی – جسمانی و ۳ پرسشنامه بوده است. این روش ها شامل تست روی یک پا ایستادن، ایستادن روی یک پا با چشم های باز، دو گام، نشستن – بلند شدن – ۵ مرتبه، زمان راه رفتن ۶ متر، زمان گام زدن ۱۰ متر، اندازه گیری قدرت عضلات پشتی و قدرت چنگ، زمان بلند شدن و راه رفتن، حدکثر گام، لیست خود ارزیاب-لوکو، پرسشنامه GLFS-۲۵ و GLFS-۵ بودند.
نتیجه گیری: در این مطالعه روش های غربالگری و شناسایی سندرم حرکتی بیان شد. با توجه به اهمیت سندرم حرکتی در سالمندان، استفاده از روش های غربالگری مناسب با ویژگی های دقیق غربالگری به منظور شناسایی بموقع سندرم حرکتی در سالمندان توصیه می شود.
حسین روحی مقدم، شمعانه محمدی، فاطمه علیپور،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: پرستاران، به عنوان ارائه دهندگان مراقبت به سالمندان نقش محوری دارند و از جایگاه منحصر به فردی در تأثیرگذاری کیفیت مراقبت به آنان برخوردارند. نگرش پرستاران بر ارجحیت آنها در کار با افراد سالمند و همچنین کیفیت مراقبت ارائه شده به آنها مؤثر می باشد.
روش: این مطالعه با هدف بررسی نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری نسبت به مراقبت از افراد سالمند انجام شده است. برای دستیابی به مقالات مربوط به نگرش پرستاران در مورد مراقبت از افراد سالمند، کلید واژه های نگرش پرستاران، دانشجویان پرستاری، سالمند، دوران سالمندی، نیاز های سالمندان در پایگاه داده های اطلاعاتی SID ,Magiranو Iranmedex مقالات فارسی زبان و در پایگاه داده های علمی ,Scopus,Science Direct ,Cochrane library,Google scholar ovid و Pubmed مقالات انگلیسی زبان بین سال های ۲۰۱۸-۲۰۰۰ جستجو و مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت بر اساس میزان ارتباط مقالات با موضوع پژوهش و معیارهای ورود، تعداد ۲۴ مقاله مرتبط انتخاب و بررسی شد.
یافته ها: در مطالعات بررسی شده نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری نسبت به مراقبت از افراد سالمند، مثبت، منفی و خنثی بوده است. متغیرهای زیادی بعنوان فاکتورهای مؤثر بر نگرش پرستاران از قبیل سن، جنس، سطح تحصیلات، تجربه کاری بررسی شدند. بنظر می رسد داشتن نگرش مثبت به سالمندی در انتخاب پرستاران در مراقبت از سالمندان تأثیرگذار می باشد.
نتیجه گیری: از آنجاییکه دانش پرستاران در زمینه سالمندی بر نوع نگرش و انتخاب اولویت آنان نسبت به مراقبت از سالمندان تأثیرگذار می باشد بنابراین نیاز هست به آموزش سالمندشناسی در مقاطع تحصیلی پرستاری با تأکید بیشتری نگاه شود.
سارینا رامتین، نسرین نیک پیما،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: با توجه به افزایش امید به زندگی و افزایش جمعیت سالمندان در ایران، برنامه ریزی در حوزه ارتقای سلامت و رفاه سالمندان در ابعاد مختلف سلامتی حایز اهمیت می باشد. احساس شادکامی از مولفه های مهم در تامین سلامت روان افراد سالمند و تاثیرگذار بر سلامت جسمی، اجتماعی و معنوی می باشد و می تواند باعث ارتقای کیفیت زندگی سالمندان شود. با توجه به اهمیت سلامت سالمندان و لزوم توجه به برنامه ریزی و اجرای برنامه های اثربخش جهت ارتقای سلامت این گروه آسیب پذیر، این پژوهش با هدف مروری بر مداخلات انجام شده در زمینه احساس شادکامی سالمندان، نوع مداخلات و تعیین تاثیر آنها در ده سال اخیر طراحی می گردد.
روش: در این پژوهش مروری روایتی، مقالات چاپ شده فارسی و انگلیسی بین سال های ۱۳۹۸-۱۳۸۸ با استفاده از ترکیب کلیدواژه های Elderly، Older adult، Old، Aged، Iran، Happiness و همچنین کلید واژه های فارسی احساس شادکامی، سالمندان و ایران در بانک های اطلاعاتی: Magiran، SID، Science Direct، Ovid و PubMed بر اساس معیارهای: زمان انجام پژوهش، مکان انجام پژوهش (ایران)، مرتبط بودن با هدف پژوهش، برخورداری از چارچوب ساختاریافته پژوهش، تمام متن بودن مقاله و زبان فارسی یا انگلیسی جستجو شد. کیفیت مقالات با استفاده از چک لیست بررسی مقالات کمی، بررسی شد.
یافته ها: در نهایت ۲۸ مقاله پژوهشی مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد مداخلات ارتقادهنده احساس شادکامی در سالمندان در ۴ گروه: فعالیت های جسمی (۷ مقاله)، روانشناختی (۱۵ مقاله)، هنری (۴ مقاله) و فعالیت های ارتقادهنده سلامت (۲ مقاله) طبقه بندی می شوند.
نتیجه گیری: مداخلات متعددی با هدف ارتقا شادکامی سالمندان در ایران انجام و اثر بخشی آنها تایید شده است. با توجه به رشد جمعیت سالمندی، نیاز به برنامه ریزی بهداشتی در زمینه ارتقای سلامت سالمندان با تاکید بر تامین شادکامی آنها ضروری به نظر می رسد.
پویا فرخ نژاد افشار،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: پیری زیستی امری نیست که تنها در افراد مسن رخ دهد، بلکه فرایندی مداوم و طبیعی است که از سن بلوغ آغاز می شود و نهایتا به مرگ منتهی می شود. هدف تحقیقات کنونی بررسی نظریه رادیکال های آزاد و پیری و جنبه های پیرامون آن می باشد.
روش: این مطالعه یک مطالعه مروری روایتی است. که با جستجو در پایگاه داده های SID، Irandoc، Magiran، Google Scholar، Pub Med و Science Direct با کلید واژه های رادیکال های آزاد، سالمندی، تئوری رادیکالهای آزاد در سالمندی جستجو انجام شد.
بحث: تولید رادیکالهای آزاد در تمام سلول ها رخ می دهد و علی رغم خنثی سازی آنها توسط آنتی اکسیدانت های درون سلولی، تاثیرات خود را بر سلولها می گذارند و تجمع این اثرات در طول زمان باعث نقص عملکرد سلول می شود و باید به این نکته توجه داشت که نمی توان تولید آنها را متوقف کرد و همانطور که گفته شد آنتی اکسیدانت ها فقط بر روی میانگین طول عمر تاثیر دارد و بر حداکثر طول عمر بی اثر است.
نتیجه گیری: مصرف روزانه آنتی اکسیدانتها غیر آنزیمی خوراکی می تواند بر بسیاری از بیماری ها مانند سرطان، آترواسکلروز، سکته مغزی، بیماریهای نرودژنراتیو و دیابت اثر بگذارد اما روی افزایش حداکثر طول عمر بی تاثیر است.
پروانه اصفهانی، مژگان افشین، فاطمه محمدی، مسعود عارف نژاد،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: افسردگی یک مشکل شایع در دوران سالمندی است که میتواند سلامت یک سالمند را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی انجام شد.
روش کار: این پژوهش با روش مطالعه مرور نظاممند و فراتحلیل در بازه زمانی فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۹ انجام شد. کلیه مقالات مرتبط با شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی منتشر شده در ۶ پایگاه دادهای و موتور جستجوگر Google Scholar تا پایان اردیبهشت سال ۱۳۹۹ جستجو و ارزشیابی کیفیتی شدند. در این مطالعه، ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I۲ و احتمال سوگیری در انتشار توسط آزمون Egger و مدل متارگرسیون برای ارزیابی متغیرهای مظنون به ناهمگونی در سطح معناداری ۰۵/۰ بررسی شد. در نهایت، تعداد ۳۰ مقاله با نرم افزار CMA تحلیل شدند.
یافته‌ها: بر مبنای مدل تصادفی، شیوع افسردگی در سالمندان در ایران برابر با ۱۵درصد (۵/۲۰-۸/۱۰ درصد: حدود اطمینان ۹۵%) بدست آمد. بیشترین شیوع در شهر خرم آباد در سال ۱۳۹۲ برابر با ۱/۸۲ درصد (۱/۸۹-۵/۷۱ درصد: حدود اطمینان ۹۵%) و کمترین شیوع در خوی در سال ۱۳۹۵ برابر با ۰۳/۰ درصد (۹/۱-۰۱/۰ درصد: حدود اطمینان ۹۵%) محاسبه شد. بین حجم نمونه، سال و شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی رابطه معناداری وجود داشت (۰۵/۰P<).
نتیجه گیری: شیوع افسردگی در بیش از یک دهم از سالمندان ایرانی رخ میدهد. افزایش شیوع افسردگی در سالمندان در کشور، علاوه بر تحمیل هزینه، نتایج منفی برای آنها نیز به دنبال دارد. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت باید اقدامات جدی برای کاهش آن بکار گیرند.
حسن اصغر پور، غلامرضا معارفی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: سالمندان، بخشی از اقشار جامعۀ بشری را تشکیل می‌دهند. در فرهنگهای و آیین‌های مختلف دینی و غیردینی، برای این قِشر، جایگاه و احترامی خاص در نظر گرفته شده است. سالمندان، نظر به تجربۀ فراوان و چشیدن سرد و گرم روزگار، می‌توانند الگوهایی ارزنده و بسیار راهبردی در جهتِ پیشرفت و ارتقاء همۀ ابعادِ زندگی بشر (اعم از دینی و غیردینی) باشند. در دین اسلام که بر پایۀ مِهر و تکریم استوار است، این گروه سنّی از احترام و ارزش ویژه‌ای برخوردارند. در روایاتِ اهل بیت (ع) ابعاد مختلفی از جایگاهِ سالمندان در جامعه و لزوم پاسداشت شأن آنها مشاهده میشود. این فراوانی و بسامدِ نقش ایجاب میکند که جایگاه آنان و کارکردشان در میراثِ دینی، مورد توجّه و تحلیل قرار گیرد. در این پژوهش کوشش شده تا این مهم صورت پذیرد.
روش: تحلیل داده‌ها در این پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی و از نوع تحلیل اَسنادی است. بر این اساس، با تکیه بر اَسناد کتابخانه‌ای و نرم‌افزاری، روایات اهل بیت (ع) مرتبط با موضوعِ سالمندان، از منابع رواییِ کهن و تخصصّیِ فریقین (شیعی و سنّی) استخراج شده و پس از دسته‌بندی و واکاویِ محتوایی، مورد تحلیل قرار گرفته است.
یافته‌ها: بر اساس پژوهشهای صورت‌گرفته و نیز بررسی‌های انجام‌شده در پژوهش حاضر میتوان گفت: میان رشد و بالندگی جوامع بشری با میزان تکریمِ سالمندان و بهره‌مندی از تجارب و آموزه‌های آنان نسبت مستقیمی وجود دارد؛ به بیانِ دیگر، سالمندی، دورۀ ازکارافتادگی و انزوا نیست، بلکه دورانِ خدمت و نقش‌آفرینی در شکلی متفاوت و آن کمک به افزایش سطح آگاهی عمومی و تخصصی جوانان و میان‌سالان است. با این وصف، در آموزه‌های اسلامی، افزون بر حفظ احترام و تکریمِ سالمندان، برای آنان جایگاهی هدایت‌گرانه در نظر گرفته شده است. تجربۀ سالمندان، روَند رشد و پیشرفت جوامع بشری را تسریع می‌نماید. در نگرشِ دینی، سالمندان ازکارافتاده و بی‌مصرف نیستند، بلکه ثمرۀ یک عمر تجاربِ اندختۀ آنان هدایتگر جوامع بشری در همۀ عرصه‌هاست.
نتیجهگیری: سالمندان، مرجعیت علمی و معرفتی جوامع بشری را بر عهده دارند. تجربیات آنها به عنوان رهاوردی ارزنده، و گامی بلند برای فتح قلّه‌های جدیدِ علم و فرهنگ است. میان افزایشِ سن، با فزونی عزّت و احترام در دین اسلام، نسبت مستقیمی وجود دارد؛ بدین معنا که سالمندی در دین اسلام، دوران عزّت، بزرگ‌داشت و اشتراک‌گذاری تجربیات با نسل نوپای جامعه است.
زهرا مرادی، سمانه پورهادی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: سوءرفتار نسبت به سالمندان شیوع بالایی دارد و بر ابعاد مختلف سلامتی و کیفیت زندگی سالمندان موثر می باشد. از این رو مدیریت موفق سوءرفتار در سالمندان، مستلزم اجرای مداخلات مختلف و موثر در پیشگیری از آن است. هدف از این بررسی مرور محورهای مداخلاتی در پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان است.
روش: این مطالعه با روش مروری انجام شده است و در آن ۱۲۰۰ مقاله با موضوع سوءرفتار نسبت به سالمندان طی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ در پایگاه های مقالات انگلیسی زبان همچون پاپمد، گوگل اسکالر، اسکوپوس، ساینس دایرکت و وب آو ساینس به دست آمد و برای جستجوی مقالات در ایران از طریق پایگاه های اینترنتی اس آی دی، ایران مدکس، مگیران و گوگل اسکالر مقالاتی در این زمینه حاصل شد. در نهایت، ۳۵ مقاله که مشمول معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند.
یافته ها: مقالات مورد مطالعه به محورهای زیر تقسیم شدند: ۱ - کاهش بروز عوامل خطر سوءرفتار در مراقبین خانواده ۲- افزایش تشخیص میزان پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان ۳- مداخلات در قربانیان سوءرفتار سالمندی ۴- معرفی تیم های تخصصی در پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان ۵- پیشگیری از سوءرفتار مراقبان نسبت به سالمندان در خانه های سالمند ۶- پیشگیری و توقف سوءرفتار سالمند نسبت به سالمند ۷- مداخلات پیشگیرانه مبتنی بر نقش متخصصان بهداشت.
نتیجه گیری: اشکال معمول برنامه های مداخلاتی ممکن است شامل آموزش عموم، گروه های حمایتی، مداخلات خدمات مدافع و هماهنگی ها در مراقبت از سالمندان باشد اما با اینکه مراقبان خانوادگی آسیب پذیرترین جمعیتی هستند که مراقبت های بدون دستمزد از اعضای خانواده را ارائه می دهند، بطور شایسته مورد توجه تحقیقات قرار نگرفته اند.
بختیار ترتیبیان، دیاکو حیدری، عارف مهدی پور، سمانه اکبری زاده،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: کیفیت خواب و کیفیت زندگی دو فاکتور بسیار مهم هستند که بهبود آنها میتواند کمک شایانی به ارتقاء سطح کیفی زندگی سالمندان کند که ورزش و فعالیت بدنی در این میان نقش مهمی را بر عهده دارند. از این رو هدف از این پژوهش بررسی سیستماتیک مطالعاتی بود که در زمینهی تاثیر تمرینات ورزشی و فعالیت بدنی بر کیفیت خواب و کیفیت زندگی در سالمندان ایران انجام شده است.
روش کار: پایگاههای اطلاعاتی بینالمللی پاب مد (مدلاین)، ساینس دایرکت و اسکوپوس و پایگاههای اطلاعاتی فارسی شامل پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران (ایرانداک) و بانک اطلاعات نشریات کشور (مگیران) و همچنین موتور جستجوی علمی گوگل اسکالر با استفاده از کلید واژگان "فعالیت بدنی"، "تمرینات ورزشی"، "ایران"، "سالمند"، "کیفیت خواب" و "کیفیت زندگی" به زبان انگلیسی و فارسی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۰ جستجو شد. تعداد ۸۲۴ عنوان مقاله بازیابی شد که پس از غربالگری، متن کامل ۲۷ مقاله با موضوع تأثیرات تمرینات ورزشی بر کیفیت خواب و کیفیت زندگی سالمندان ایران بررسی شد و در نهایت، ۱۸ مقاله که از نظر کیفی مناسب بودند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، مورد تشریح و بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: تمرینات ورزشی مختلف هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر بهبودکیفیت خواب سالمندان ایرانی تأثیر معناداری دارد. همچنین تمرینات ورزشی مختلف و فعالیت بدنی رابطه ی معناداری با بهبود کیفیت زندگی سالمندان ایرانی دارد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ورزش و فعالیت بدنی در سالمندان ایران موجب بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی آن ها بدون عوارض جانبی میشود. با توجه به این مسئله، نیاز به برنامه ریزی و مداخلات اثر بخش در زمینه ورزش و فعالیت بدنی برای سالمندان احساس میشود.
اسماعیل طوفان، صنم اسدی فائزی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
دانشگاه شصت سال به بالای «نو شدن» اولین دانشگاه سالمندان در ترکیه می باشد، که بر پیش فرض ها و مفاهیم نظری (تئوریک) تکیه دارد. راهکارهایی که در حوزه سالمند شناسی در جوامع امروزی داده شده، افزایش امید به زندگی و سالم دیده شدن می باشند. جدا از مشکلات جسمی، روحی و روانی، فرد سالمند کیفیت زندگی را در داشتن حس خوب تا سنین بالا و یا تا آخر عمر تعریف میکند. از اولین سوالاتی که به ذهن خطور میکند این است که چگونه این کیفیت زندگی به دست خواهد آمد؟ دانشگاه شصت سال به بالای «نو شدن» یک فعالیت سالمند شناسی با مدل « یادگیری در طول عمر » در راستای این هدف می باشد. طرح درسی دو بعدی به شکل نظری و عملی مناسب با نیازهای سالمندان، اطلاعات مفید را منتقل کرده و از طرفی برای بدست آوردن استعداد و توانایی های جدید بر حسب جنسیت سالمندان کمک کننده می باشد. با افزایش توانایی ها و اطلاعات سالمندان در حوزه های ذهنی، فیزیکی و اجتماعی به افزایش کیفیت زندگی مرتبط با جنبه های بدنی، ذهنی، اجتماعی و در ادامه به حفظ سلامتی کمک میکند.
حسن دانشمندی، منا حسین پور، مصطفی پاینده،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: فهمیدن علل مؤثر در سقوط به‌منظور طراحی مداخلات مؤثر روی سالمندان برای کاهش سقوط ضروری است؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش ضعف عضلات در تعادل و بی‌ثباتی وضعیتی در افراد سالمند با و بدون سابقه سقوط است.
روش کار: این مطالعه به‌صورت مرور سیستماتیک بر روی مقالات منتشرشده‌ای از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۲۱ صورت گرفت. که نقش ضعف عضلات در تعادل و بی‌ثباتی وضعیتی سالمندان با و بدون سقوط را بررسی کرده بود. جستجو در پایگاههای PubMed, Web of Science, Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials, Google Scholar, and Scopus انجام شد. همچنین این کار در پایگاههای فارسی مگیران، ایرانداک، ایران مدکس، مدیلیب با کلیدواژه‌هایی معادل کلیدواژه‌های لاتین که در بالا ذکر شد، انجام گرفت. با توجه به معیارهای ورود و خروج، ۲۳ مقاله به‌صورت نهایی موردبررسی قرار گرفتند
یافته‌ها:. ۱۸ تحقیق از ۲۳ تحقیق یافت شده، گزارش کرده‌اند که عضلات اندام تحتانی نقش بسزایی در تعادل و ثبات وضعیتی دارند و ۵ تحقیق نقش عضلات اندام فوقانی در تعادل و سقوط سالمندان را بررسی کرده بودند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که ضعف عضلانی یک عامل مهم سقوط در سالمندان باشد. عضلات دیستال اندام تحتانی و عضلات پروگزیمال اندام تحتانی نقش به سزایی در تعادل و سقوط سالمندان دارند. نقش عضلات اندام فوقانی کمتر از عضلات اندام تحتانی در تعادل، بی‌ثباتی وضعیتی و سقوط سالمندان در نظر گرفته‌شده است؛ بنابراین برای جلوگیری از سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلانی، باید برنامههای تمرینی برای افزایش قدرت عضلانی سالمندان در نظر گرفته شود تا میزان احتمال سقوط سالمندان ناشی از ضعف عضلات را کاهش داده؛ و درنتیجه میزان سالمندان فعال جامعه افزایش پیدا کند.
نسرین ولی عینی، حسین پورچراغی، شهزاد پاشایی پور،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: سقوط یکی از مشکلات شایع و جدی در سالمندان بوده که پیامدهای تهدید کننده ای برای سالمندان به دنبال دارد. بنابراین یافتن کارآمدترین مداخلات پرستاری جهت حفظ سلامتی و ایمنی این گروه سنی بسیار ضروری است، لذا این مطالعه با هدف بررسی مداخلات پرستاری انجام شده در زمینه سقوط در سالمندان انجام شده است.
روش: با بررسی در بانک اطلاعاتیSID ، IranDoc ، Google scholar ، PubMed ، Medline ،Scopus ، Cochrane Library،Science Direct و با استفاده از کلیدواژه های "سالمند/سالمندان"،"پیشگیری"، "مداخله" و "سقوط"؛ تمامی مقالاتی که به بررسی مداخلات انجام شده در زمینه سقوط پرداخته بودند، وارد مطالعه شدند. جستجوی الکترونیکی درمحدوده زمانی ۲۰۱۵ - ۲۰۲۱ انجام گردید. از ۷۲ مطالعه ای که مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت، تعداد ۲۰ مطالعه بر اساس معیارهای ورود و خروج جهت استخراج داده ها ارزیابی و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج بررسی ۲۰ مطالعه انتخاب شده نشان داد؛ سقوط یکی از مهمترین عوامل آسیب زا به سالمندان بوده که تاثیرات نامطلوبی بر وضعیت سلامت آن ها می گذارد. بر طبق یافته ها، ایمن سازی محیط، انجام معاینات دوره ای، آموزش رفتارهای ایمن و خودمراقبتی به سالمندان ، تعدیل داروهای مصرفی و انجام فعالیت های ورزشی بعنوان موثرترین گام ها جهت کاهش و تعدیل میزان خطر سقوط در سالمندان می باشند.
نتیجه گیری: سالمندی دوره ایست که غالبا با محدودیت های جسمی همراه بوده و افراد را در معرض خطر سقوط قرار می دهد. یافتن مداخلات موثر در زمینه پیشگیری و کاهش این خطر در سالمندان بسیار مهم بوده و بایستی همواره مورد توجه قرار گیرد تا از آسیب های ناشی از این پدیده جلوگیری شده و زندگی پویا و با کیفیتی برای سالمندان فراهم آید.
محدثه صمیمی، فاطمه بهرام نژاد،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: تعیین تاثیر داروهای انتی سایکوتیک در پیشگیری و درمان دلیریوم در سالمندان بستری در بخش مراقبت های ویژه و عوارض احتمالی این داروها در این قشر از بیماران و بررسی اثرات استفاده از آنتیسایکوتیکها در درمان دلیریوم سالمندان
روش کار: مطالعه مروری حاضر در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ با جستجو اینترنتی در پایگاههای ملی و بینالمللی توسط کلید واژههای مربوطه به انگلیسی و فارسی انجام شد. ۷۰ مطالعه در مرحله اول وارد مطالعه شدند. پس از حذف مطالعات تکراری و غیرمرتبط، ۴۸ مطالعه باقی ماند که در نهایت ۱۹ مطالعه بدلیل مشکلاتی همچون عدم وجود معیارهای واجد شرایط مورد نظر این مطالعه از مطالعه خارج شدند و ۲۹ مطالعهی باقی مانده در این مقاله بررسی گردیدند.
یافته ها: هالوپریدول، دکسمدتومیدین، ریسپریدون، اولانزاپین، کوئتیاپین، پرومازین و کلوزاپین از داروهای رایج آنتیسایکوتیک مورد استفاده در درمان دلیریوم سالمندان میباشند. اگرچه در برخی موارد استفاده از این داروها میتواند موجب کاهش علائم دلیریوم شود ولی با این حال موجب بروز عوارض ناخواستهای نیز میشوند که از این عوارض میتوان به افزایش عوارض مغزی عروقی، افزایش فشارخون و ضربان قلب، احساس گیجی، سکتهی قلبی، افزایش فاصلهی QT، سینوس تاکیکاردی، معکوس شدن موج T، افزایش ارتفاع قطعهی ST، بلوک دهلیزی بطنی، مشکلات متابولیکی، نقصان سدیم، افزایش قندخون، پنومونی و ترومبوز وریدهای عمقی، اشاره کرد.
نتیجه گیری: با توجه به شواهد به دست آمده از مقالات، استفاده از آنتیسایکوتیکها در پیشگیری و درمان دلیریوم سالمندان توصیه نمیشود و در برخی موارد به نظر میرسد حتی خطر استفاده از آنتیسایکوتیکها در درمان دلیریوم سالمندان بیشتر از فواید استفاده از آن است. از این رو با توجه به نبود شواهد کافی به منظور نقش مفید استفاده از این داروها در پیشگیری و درمان دلیریوم سالمندان، پیشنهاد میشود توجه بیشتری به انجام اقدامات پیشگیرانه از بروز دلیریوم در این دسته از بیماران صورت گیرد.
فائزه سعدآبادی، مجید دانشفر، حسین عجم زیبد،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: تبعیض سنی یک نگرانی جدی بینالمللی است که بر افراد مسن تأثیر منفی می‌گذارد. اما اکثر افراد جامعه در مورد این مفهوم و از راهکارهای مقابله با آن اطلاعات کافی ندارند. لذا این مطالعه با هدف بررسی مفهوم تبعیض سنی و راهکارهای مقابله با آن در سالمندان انجام شد.
روش کار: این مطالعه مرور نقلی بر مطالعات تبعیض سنی و راهکارهای مقابله با تبعیض سنی در سالمندان متمرکز است. جهت دسترسی به منابع، جستجوی جامع در پایگاه های داده PubMed، Embase، Scopus، Google Scholar و Cochrane از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲ انجام شد. جستجو به دو زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. کلمات کلیدی مورد استفاده برای جستجو به زبان فارسی عبارت بودند از: سالمندان، روش های مقابله، سن گرایی و تبعیض سنی و معادل انگلیسی آنان شامل Age discrimination, elderly, older adult, ageism, overcoming strategies, پس از بررسی عناوین و چکیده مقالات، مقالاتی که دارای معیارهای ورود بودند، انتخاب شدند. حاصل جستجو ۴۰ مقاله بود که پس از ارزیابی براساس معیارهای ورود، ۲۷ مقاله وارد مطالعه شدند.
یافته ها: نتایج نشان دادکه تبعیض سنی به دو شکل فردی، توسط اشخاص و نهادی توسط سیاست یا ساختار تشکیلاتی یک مؤسسه انجام می شود تبعیض سنی دارای دو جنبه صریح و ضمنی است؛ تبعیض سنی صریح یا آگاهانه، تبعیض و نفرت از افراد مسن است که از طریق رفتار و اقدام فوری منعکس میشود. تبیض سنی را می توان از طریق برنامه های بین نسلی، یادگیری خدمات بین نسلی، آموزش در مورد فرآیند پیری، تماس مثبت با افراد مسن و سایر مداخلات مناسب اصلاح نمود.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه مفهوم تبعیض سنی در سالمندان ساختاری چندوجهی است که دارای سه بعد شناختی، عاطفی و رفتاری بوده و به دو نوع فردی و سازمانی تقسیم و همچنین دارای دو جنبه صریح و ضمنی است و بر این اساس ماهیتی رابطه‌ای، سیال و اجتماعی دارد. لذا آگاه کردن جامعه با این مفهوم ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر مداخلاتی برای کاهش تبعیض سنی در حوزه های مختلف قابل انجام است که پیشنهاد می شود در راستای کاهش رفتارهای تبعیض آمیز نسبت به سالمندان توسط مسئولین حوزه سالمندی پیگیری و اجرا شود.
مجید اخشابی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه : محرک‌های موسیقی بر احساسات، شناخت و سایر ویژگیهای انسان، در سلامتی یا بیماری تأثیر گذارند. امروزه تعداد فزایندهای از مراکز مراقبتهای بهداشتی، امکانات توانبخشی و برنامههای روزانه سالمندان، موسیقی درمانی را به عنوان یک مداخله غیرتهاجمی و پایدار، مفید میشناسند. این مرور سیستماتیک با هدف بررسی کاربردهای موسیقی درمانی در سالمندان انجام پذیرفته است.
روش: پژوهش حاضر با هدف مروری نظاممند در زمینه تأثیرات موسیقی درمانی در سالمندان، منطبق بر اصل پریزما و به روش توصیفی- تحلیلی انجام گردید. بدین منظور جستجوی استانداردی در پایگاههای معتبر اِستنادی، براساس کلید واژههای: موسیقی درمانی، فعالیت موسیقی، سالمندی و درمان غیر دارویی برای سالمندان، در مقالات چاپ شده در بازه زمانی بین سال های۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳، انجام شد. پس از غربالگری نهایی متن کامل ۱۹ مقاله استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته ها: براساس تفسیر یافتههای کیفی (محتوایی) مقالات مشخص گردید تأثیرات موسیقی درمانی در سالمندان را میتوان در سه حوزه اعصاب و روانشناختی، حسی- حرکتی و اجتماعی قرار داد، از طرفی طبق تحلیل متن مقالات دریافتیم روش های مختلف موسیقی درمانی از جمله: آواز خوانی، پخش موسیقی و نواختن ساز، برای ارتقاء سلامت جسمی و روانی، توانبخشی حسی- حرکتی، درمان افسردگی، بهبود کیفیت خواب، کاهش احساس تنهایی، بهبود علائم آلزایمر، بهبود ارتباطات کلامی و همچنین بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان مفید میباشند.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد موسیقی درمانی تأثیرات قابل توجهی در دوره سالمندی دارد. لذا میتوان در راستای بهبود و افزایش عملکردهای شناختی، روانشناختی و سلامتی سالمندان با توجه به امکانات فرهنگی- اجتماعی در مراکز درمانی و بهداشتی، توسط متخصصین آموزش دیده بطور مؤثر و به موقع از مداخلات موسیقی درمانی استفاده کرد.
پیمان فریدونی ساریجه، فاطمه نوغانی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: حافظه، یکی از عملکردهای شناختی اصلی، شناخته شده است که با افزایش سن کاهش می یابد. بازی های جدی برای بهبود حافظه در سالمندان استفاده شده اند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی بازی های جدی در بهبود حافظه ی کلامی و غیر کلامی بود.
روش کار: تمامی پایگاههای اطلاعاتی بینالمللی PubMed، Scopus، Science Direct، ISI، Web of Knowledge و Embase مورد بررسی قرار گرفتند و تا مارس ۲۰۲۳ بر اساس کلیدواژه‌های مرتبط با اهداف مطالعه جستجو شدند. مطالعه حاضر بر اساس چک لیست PRISMA ۲۰۲۰ انجام شد. میانگین تفاوت ها (فاصله اطمینان ۹۵%) با استفاده از مدل اثر ثابت محاسبه شد. برای انجام فراتحلیل از نرم افزار Stata/MP v,۱۷ استفاده شد.
یافته ها: پس از بررسی چکیده ۶۲۴ مقاله، ۱۰۵ مقاله برای بررسی متن کامل انتخاب شد که از این تعداد ۱۱ مقاله در فراتحلیل قرار گرفتند. اختلاف میانگین نمره ی حافظه ی کلامی بین گروه بازی جدی و گروه کنترل ۴۰/۰ بود (MD, ۰,۴۰ ۹۵% CI ۰.۳۰, ۰.۵۰; P>۰.۰۰۱). اختلاف میانگین نمره ی حافظه ی غیر کلامی بین گروه بازی جدی و گروه کنترل ۴۷/۰ بود (MD, ۰,۴۰ ۹۵% CI ۰.۳۷, ۰.۵۷; P<۰.۰۰۱)
نتیجه گیری: بازی های جدی این پتانسیل را دارند که حافظه کلامی، غیرکلامی را در افراد سالمند مبتلا به اختلال شناختی بهبود بخشند. بازی‌های جدی باید به‌عنوان مکملی برای مداخلات اثبات‌شده و ایمن موجود به جای جایگزینی کامل تا زمانی که شواهد قوی‌تری در دسترس باشد، ارائه شوند.
پیمان فریدونی ساریجه، محمد یادگاری، عادله قره طغانی، علی صدرالهی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه : رعایت اصول اخلاق در مراقبت از سالمندان توسط پرستاران از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ اما میزان رعایت آن در محیط های بالینی متفاوت است. نگرش پرستاران یکی از عناصر مهم دخیل در آن محسوب می شود. هدف این مطالعه بررسی بررسی نگرش به اخلاق حرفه ای مراقبت های بالینی سالمندی در پرستاران بود.
روش: مطالعه توصیفی حاضر، از نوع مقطعی بود که در سال ۱۳۹۷ انجام شد. جامعه پژوهش ۱۸۳ پرستار مراکز تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی غرب گلستان بود. روش نمونه گیری به صورت سهمیه ای در ۳ شهرستان انجام شد. سهمیه ها بر اساس تعداد پرستاران هر بیمارستان متفاوت بود. ابزار مطالعه شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ی نگرش سنج به رعایت اصول اخلاقی مراقبت از سالمند بود. .داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۶، امار توصیفی و آزمون های کای اسکور، اسپیرمن ، فریدمن و رگرسیون رتبه ای در سطح معنی داری۰۵/۰>p تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: تعداد ۱۴۲ نفر(۶/۷۷ درصد) از مجموع پرستاران زن بودند. میانگین سن جامعه ۱/۶ ±۳/۳۱ سال و نگرش به رعایت اصول اخلاقی (۱/۱۳±۴/۶۳) بود(۱۵=IQR). تعداد ۱۵۸ نفر (۳/۸۶ درصد) در سطح نگرش متوسط و بالای رعایت اصول اخلاقی بودند. بالاترین حیطه رعایت اخلاق در نگرش پرستاران بر اساس آزمون فریدمن مربوط به همکاری و همدلی (۴/۵= Mean Rank) بود. موثرترین حیطه در رعایت اخلاق بر اساس رگرسیون رتبه‌ای مربوط به خوشرویی و ارزش گذاری بیمار (۰۰۰۱/۰=P، ۹۱/۵=OR) بود. آزمون کای اسکوار ارتباط معناداری بین رعایت اصول اخلاقی و متغیرهای جنسیت (۰۰۳/۰=P)، تاهل (۰۰۵/۰=P)، بخش محل کار پرستار(۰۱۳/۰=P)، و وضعیت استخدام (۰۰۱/۰=P) نشان داد.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر میزان متوسط و بالا رعایت اصول اخلاقی پرستاران را در مراقبت از بیماران سالمند نشان داد. میزان رعایت اصول اخلاق مراقبتی را می توان با تدوین سیستم های ارزشیابی، تعدیل فعالیت های غیر ضروری پرستاران، رعایت تناسب جنسیت بیمار و پرستار و محور قرار دادن آموزش بیمار بهبود بخشید.
