پوریا تمیزکار، میلاد محمدی، آزیتا فتح نژادکاظمی، سمیه مرامی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: افراد سالمند با سطح سواد سلامت پایین، یکی از گروه های در معرض خطر هستند زیرا دارای مشکلاتی در فهم و ادراک و خواندن اطلاعات مرتبط با سلامتی هستند؛که ممکن است بر وضعیت مراقبتی آنها تاثیر داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط وضعیت سواد سلامت و توان خودمراقبتی در سالمندان شهر تبریز انجام شد.
روش کار: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی در سال ۱۳۹۸ با مشارکت ۱۶۵ نفر از سالمندان کانون بازنشستگان آموزش و پرورش در شهر تبریز انجام گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی و با در نظرگرفتن معیارهای ورود به مطالعه انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل سه بخش مشخصات فردی اجتماعی، پرسشنامه سواد سلامت و توان خودمراقبتی سالمندان بود که به شکل خودگزارشی تکمیل گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS ver۲۱ و با سطح معنی داری ۰۵/۰ >p تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سنی و شاخص توده بدنی به ترتیب۴۷/۶۶ (۴۴/۵) و ۷۵/۲۶(۹۰/۱) و ۷/۵۲ درصد از مشارکت کنندگان مرد بودند. میانگین ( انحراف معیار) نمره سواد سلامت و توان خود مراقبتی به ترتیب ۵۸/۷۹(۸۰/۱۱) و ۹۵/۶۸ (۳۷/۶) به دست آمد. اکثر سالمندان ۱۴۳ نفر (۷/۸۶ درصد) دارای سطح سواد سلامت کافی و بالاتر بودند. همچنین ۸۳ نفر(۳/۵۰) از توان خودمراقبتی پایینی برخوردار بودند. ارتباط مثبت و معنی داری ( ۰۵/۰ >p ) بین سواد سلامت و توان خودمراقبتی بدست آمد هر چند این ارتباط ضعیف بود (۲۰/۰= r)
نتیجه گیری: با وجود آن که سطح سواد سلامت در حد متوسط به بالا بود؛ اما از نظر توان خودمراقبتی در حد متوسط بودند و بسیاری از افراد از توان خودمراقبتی ناکافی برخوردار بودند. که نشان دهنده لزوم توجه به عوامل مرتبط با این موضوع می باشد تا برنامه ریزی و اقدامات لازم در خصوص بهبود وضعیت توان خودمراقبتی از سوی مسئولین مربوطه صورت گیرد.
