زهره رهایی، سمیه برجی، نیره امینی ثانی، حسین فلاح زاده ابرقوئی،
دوره ۸، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: افزایش سن موجب بروز نقایص جسمانی و شناختی سالمندان شده، مداخله جدی برای حمایت از سالمندان را می طلبد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی بر وضعیت شناختی در سالمندان شهرستان نیشابور انجام شد.
روش کار: این مطالعه مقطعی بر اساس داده‌های فاز اول ثبت نام مطالعه کوهورت طولی سالمندی نیشابور بر روی ۳۴۵۱ نفر از افراد ۶۰ سال به بالا انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی، MMSE، MOCA و پرسشنامه حمایت اجتماعی دوک صورت گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: با ابزار MMSE یک پنجم سالمندان (۳/۲۰%) و با ابزار MOCA تقریبا نیمی از پاسخگویان (۳/۴۹%) اختلال شناختی نداشتند، ۸۴ درصد از پاسخگویان اکثر اوقات از حمایت اجتماعی دریافت شده راضی بودند و سالمندانی که از حمایت اجتماعی دریافت شده راضی بودند، کمترین اختلال شناختی را داشتند. تحصیلات قویترین عامل در پیش بینی اختلال شناختی بود و ابزار MOCA نسبت به MMSE بیشتر تحت تاثیر متغیرهای دموگرافیک قرار داشت.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلال شناختی در سالمندان، بررسی دقیق و غربالگری اختلالات شناختی می‌تواند به تشخیص زودرس و پیشگیری از پیشرفت اختلال منجر گردد. همچنین نظر به ارتباط حمایت اجتماعی با وضعیت شناختی افزایش استفاده از رسانه های گروهی، فناوری های آنلاین، طراحی برنامه ها و فعالیت های گروهی تفریحی و ورزشی می تواند در بهبود وضعیت شناختی سالمندان موثر باشد.
