سیاوش خداپرست، وحید بخشعلی پور، سروش مطلق زاده،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: سالمندان یکی از گروههای اجتماعی رو به رشد در جوامع امروزی میباشند که با توجه به هرم سنی کشور اهمیت روز افزونی یافته اند. شناخت دقیق و مبتنی بر مشاهدات عینی و علمی به ویژه حوزه سلامت اجتماعی و عمومی در تصمیم گیری و برنامهریزی برای بهبود کیفیت زندگی این گروه اثر میگذارد.از این رو، این تحقیق با هدف بررسی همبستگی بین سلامت اجتماعی و سلامت عمومی با شاخص های کیفیت زندگی سالمندان غیر فعال انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-همبستگیو مقطعی ۲۰۰ سالمند غیرفعال از خانه سالمندان شهرستان لاهیجان انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های سلامت اجتماعی کیز (Keys)، سلامت عمومی گلدبرگ (GQH-۲۸) و کیفیت زندگی (SF-۳۶) استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزارهای وSPSS۲۳ و Amos با کمک آزمون های آماری تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین سنی سالمندان پژوهش ۲/۶± ۹/۶۴ سال می باشد. میانگین نمره سلامت اجتماعی ۱۷/۱۳±۸۷/۴۹ که در سطح پایین تر از میانگین سلامت اجتماعی، سلامت عمومی در۴۶/۱۱± ۶۶/۳۸ و نمره کیفیت زندگی ۳۷/۱۰۷±۶۸/۳۱۲ در سطح پایین قرار داشتند و بین سلامت اجتماعی و سلامت عمومی و شاخص های کیفیت زندگی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P˂۰/۰۰۱).
نتیجه گیری: فعالیت بدنی میتواند در حفظ و تامین سلامت عمومی نقش داشته باشد و فعالیت بدنی و ورزش در ارتقای بهداشت روانی، کاهش افسردگی، افزایش بهزیستی، سلامت روانی و اجتماعی، اعتماد به نفس خودباوری و خودیابی اثر دارد.
