مرجان باقری، مائده باقری، شمسالدین نیکنامی،
دوره ۳، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: با توجه به اینکه دیابت یکی از بیماریهای پرهزینه و مزمن دوران سالمندی است که آگاهی و مشارکت سالمندان و انجام رفتارهای خودمراقبتی در روند درمان بیماری و پیشگیری از عوارض آن اهمیت ویژهای دارد، این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی بر آگاهی و خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ شهر خورزوق استان اصفهان انجامگرفت.
روش: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و مداخلهای، به روش نمونهگیری در دسترس بر روی ۸۰ نفر از سالمندان دیابتی شهر خورزوق استان اصفهان در سال ۱۳۹۶ انجامشده است. شرکتکنندگان با روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم و مداخله آموزشی طراحیشده در ۳ جلسه (۴۵ دقیقهای) برای گروه مداخله سالمندان و ۲ جلسه مشترکاً برای سالمندان و نزدیکان آنها به ۲ روش مستقیم و غیرمستقیم برگزار و ۲ ماه پس از اتمام مداخله، پسآزمون انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته و برای تجزیهوتحلیل دادهها از آمارههای توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون کلموگروف اسمیرنوف، t مستقل و t زوجی و Chi-Square Tests در نرمافزار SPSS۱۶ استفاده شد.
یافتهها: با مقایسه میانگین نمرات آگاهی )۸۶۰/۰=(P و خودمراقبتی )۸۷۵/۰=(P گروه مداخله و شاهد قبل از مداخله آموزشی اختلاف آماری معنادار مشاهده نشد امـا بعـد از مداخلـه، میانگین نمـرات آگاهی و خودمراقبتی در گروه مداخله به طور معنادار بیشتر از گروه کنترل بود) ۰۰۱/۰(P<. بعد از مداخله در میزان فعالیت بدنی) ۶۵۱/۰=(P و مصرف مرتب دارو) ۵۵۱/۰=(P بین گروه مداخله و شاهد و نیز در میانگین نمرات آگاهی )۵۶۳/۰=(P و خود مراقبتی )۲۳۷/۰=(P گروه شاهد قبل و بعد از مداخله تفاوتی معنادار مشاهده نشد )۰۵/۰<(P.
نتیجهگیری: سطح آگاهی و آموزش خودمراقبتی و بهتبع آن رفتار خودمراقبتی سالمندان در کنترل دیابت و پیشگیری از عوارض آن نقشی اساسی و حیاتی دارد. همچنین تلاش برای آموزش نزدیکان سالمندان و افزایش آگاهی آنها میتواند در جهت افزایش توانایی سالمندان در مراقبت از خود بسیار مؤثر باشد.