---

مقدمه: خودشفقت ورزی و سپاسگزاری  می‌توانند بر جنبه‌های مختلف زندگی سالمندان تأثیرگذار باشد. بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سپاسگزاری و خودشفقت ورزی با افکار خودکشی در سالمندان انجام پذیرفت.
روش: برای این مطالعه ۳۷۸نفر از سالمندان شهر تهران به شیوه نمونه‌گیری غیرتصادفی دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس‌های سپاسگزاری ، مقیاس افکار خودکشی بک و مقیاس فرم کوتاه خود شفقت ورزی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد.
یافته ­ها: نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که مقدار آماره F در گام اول ۵۲۲/۶۹ و در گام دوم ۳۰۵/۴۴ به‌دست‌آمده است که همگی معنادار هستند. همچنین ضریب تبیین در گام اول ۵۳ درصد و در گام دوم ۶۰ درصد حاصل‌شده است.بنابراین سپاسگزاری و خود شفقت ورزی قادر به‌پیش بینی ۶۰ درصد از تغییرات افکار خودکشی در سالمندان هستند.
نتیجه گیری: براساس یافته ها می توان در کنار توجه به راهکارهای افزایش  سپاسگزاری در سالمندان به عنوان قدرت خارجی فرد با تقویت شفقت ورزی نسبت به خود به عنوان قدرت داخلی ،انعطاف پذیری سالمندان را در برابر خودکشی افزایش داد  و موجب کاهش افکار خودکشی در آنها گردید.