مقدمه: بسیاری از بیماران سالمند پس از بستری در واحد مراقبت ویژه قلبی در اثر عواملی مانند استرس با تغییرات علائم حیاتی مواجه می گردند که این تغییرات بر روند بهبودی این بیماران اثر نامطلوبی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر صدای سفید (White noise) بر علائم حیاتی سالمندان بستری در واحد مراقبت ویژه قلبی  انجام شد.
روش: پژوهش حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی است که در آن تعداد ۵۹ سالمند بستری درواحد مراقبت ویژه قلبی مرکز قلب شهید رجایی تهران که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون  تقسیم شدند. علائم حیاتی با استفاده از چارت علائم حیاتی برای سه روز متوالی اندازه گیری شد در طی این مدت برای افراد گروه آزمون، صدای سفید در فضای واحد بستری با شدت ۶۰-۵۰ دسی بل  به مدت ۳۰ دقیقه در طی روز پخش شد و قبل و بعد از آن علائم حیاتی بیمار سالمند ثبت شد، برای گروه شاهد مداخله ای انجام نگرفت. داده ها با آزمونهای آماری مجذور کای و آزمون تی مستقل و زوجی با استفاده از نرم افزار SPSS.Ver,۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: در پژوهش حاضر، ۲۷ بیمار سالمند در گروه شاهد و ۳۲ بیمار سالمند در گروه آزمون مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد صدای سفید سبب کاهش معناداری در تعداد ضربان قلب در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد می شود (۰/۰۲=P)، اما مقایسه متغیرهای فشارخون سیستولیک (۰/۸۹=P)، دیاستولیک (۰/۷۳=P) و تعداد تنفس (۰/۰۷=P) اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان نداد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش استفاده از صدای سفید می تواند باعث کاهش ضربان قلب سالمندان بستری در واحد مراقبت ویژه قلبی گردد.