الهه محمدلو، تقی پورابراهیم،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: سالمندی نیز فرآیندی همهگیر در موجودات زنده از جمله انسان است و دوران حساسی از زندگی است که ابعاد مختلف زندگی فرد را دستخوش تغییر میکند. از جمله عوامل روانشناختی مؤثر بر سلامت جسم و روان در این دوران سبکهای دلبستگی هستند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت سبکهای دلبستگی بین میانسالان، سالمندان و کهنسالان انجام شد.
روش کار: روش پژوهش حاضر، زمینهیابی بر اساس بررسی و مقایسه تفاوت میان سه گروه بود. جامعه آماری این پژوهش میانسالان(۴۵-۶۰ سال)، سالمندان(۶۰-۷۵ سال) و کهنسالان(۷۵-۹۰ سال) شهرهای تهران و کرج بودند که از طریق روش نمونهگیری در دسترس و به تعداد ۱۸۰ نفر نمونه آماری( ۶۰ نفر میانسال، ۶۰ نفر سالمند و ۶۰ نفر کهنسال) انتخاب گردیدند. این افراد پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز-رید(RAAS) را به صورت آنلاین و فردی تکمیل نموده و تحلیل دادههای بهدستآمده از پرسشنامه مورد نظر در بر پایه روش تحلیل واریانس یک راهه انجام گرفت.
یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد دلبستگی اجتنابی در میان سالمندان و کهنسالان بیشترین میانگین را دارد اما نتایج تحلیل واریانس نیز نشان داد که تفاوت معناداری بین سالمندان، میانسالان و کهنسالان از نظر سبک های دلبستگی وجود ندارد.
نتیجه گیری: از این رو میتوان نتیجه گرفت در گذر زمان، تفاوت زیادی در سبک دلبستگی بین میانسالان با سالمندان و کهنسالان وجود ندارد.