[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
پروانه و مجوزهای نشریه::
برای داوران::
اطلاعات پرداخت هزینه::
ثبت نام و اشتراک::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Nursing Index
AWT IMAGE
..
نشریه مرور سیستماتیک

AWT IMAGE

..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1401 ) ::
جلد 7 شماره 2 صفحات 75-67 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه میزان بی علاقگی در بیماران مبتلا به آلزایمر خفیف، متوسط و شدید
منصور بیرامی ، لیلا آژیده*
دانشگاه تبریز
چکیده:   (920 مشاهده)
مقدمه: بی علاقگی شایع ترین علامت رفتاری درآلزایمراست که در اکثر بیماران رخ می دهد و در رفتارهایی مانند کاهش شروع، تداوم ضعیف، عدم علاقه، مشارکت اجتماعی کم، پاسخ عاطفی کم رنگ ظاهر می شود و علیرغم شیوع آن درآلزایمر و تأثیر جدی آن بر خانواده ها، هنوز به خوبی درک نشده است.  بنابراین هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان بی علاقگی در بیماران مبتلا به آلزایمر خفیف، متوسط وشدید بود.
 روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای بود.  جامعه پژوهش حاضر تمامی بیماران مبتلا به آلزایمر در مراکز درمانی آلزایمر در شهر تبریز در سال 1401بود.  حجم نمونه با توجه به هدف پژوهش 90 نفر در نظر گرفته شد و با توجه ملاک های ورود برای هر گروه (خفیف، متوسط وشدید) 30  نفر تعیین شد.  روش نمونه گیری غیرتصادفی و از نوع در دسترس بود. برای جمع آوری داده ها از مقیاس بی علاقگی ابعادی راداکوویک و آبراهام(27) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس تک متغیره به وسیله نرم افزار SPSS ورژن 23 استفاده شد.
 یافته ها: نتایج نشان داد که هر سه نوع زیرمقیاس بی علاقگی(اجرایی، هیجانی و ابتکار رفتاری/ شناختی) در مرحله شدید و پیشرفته بیماری در مقایسه با مراحل خفیف و متوسط بیشتر بود. در گروه آلزایمر شدید زیرمقیاس بی علاقگی اجرایی(537/121 F= ، 001/0 P=)، هیجانی(761/140 F= ، 001/0 P=) و ابتکار رفتاری/شناختی(362/124 F= ، 001/0 P=)  از دو گروه خفیف و متوسط متفاوت بود. به عبارت دیگر، گروه مبتلا به آلزایمر شدید در مقایسه با دو گروه دیگر میزان بی علاقگی بیشتری را تجربه می کند و به نظر می رسد هر چه میزان شدت آلزایمر بیشتر باشد میزان بی علاقگی نیز بیشتر خواهد بود.
 نتیجه گیری: بی علاقگی با پیشرفت بیماری آلزایمر وتسریع نقائص شناختی افزایش می یابد.  این یافته ها نشان می دهد که بی علاقگی نشانگر رفتاری نوع "بد خیم آلزایمر"است و با مشکلات رفتاری شدیدتر و پیشرفت سریعتر نقص های شناختی، عملکردی و عاطفی همراه است.
 
 
واژه‌های کلیدی: آلزایمر، بی علاقگی
متن کامل [PDF 297 kb]   (384 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: مسائل ذهنی و روانشناختی سالمندان
دریافت: 1401/5/21 | پذیرش: 1401/6/14 | انتشار: 1401/5/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Beyrami M, Azhideh L. Comparison of Apathy among patients with mild, moderate and severe Alzheimer's. joge 2022; 7 (2) :67-75
URL: http://joge.ir/article-1-585-fa.html

بیرامی منصور، آژیده لیلا. مقایسه میزان بی علاقگی در بیماران مبتلا به آلزایمر خفیف، متوسط و شدید. سالمندشناسی. 1401; 7 (2) :67-75

URL: http://joge.ir/article-1-585-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه سالمندشناسی Journal of Gerontology
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 45 queries by YEKTAWEB 4645