مقدمه: ناتوانی موجب می شود تا استقلال و کیفیت زندگی سالمندان کاهش یافته و نیاز آنان به دریافت حمایت های مراقبتی افزایش یابد. از اینرو مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت ناتوانی سالمندان روستایی شهر ایلام صورت پذیرفت.
روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای بر روی 70 نفر از سالمندان 65 سال و بالاتر روستایی شهر ایلام در سال 1394 انجام شد. پرسشنامه سنجش ناتوانی در سالمندان (WHODAS II) به منظور ارزیابی وضعیت ناتوانی سالمندان در انجام فعالیتهای روزمره استفاده گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 21 و با استفاده از آزمونهای آماریT-Test و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد که (21/4%) 15 نفر از سالمندان مورد پژوهش بدون ناتوانی، (25/7%) 18 نفر ناتوانی کم، (47/1%) 33 نفر ناتوانی متوسط و تنها (5/8%) 4 نفر دارای ناتوانی شدید بودند. بیشترین میزان ناتوانی به ترتیب مربوط به فعالیت شغلی و راه رفتن و کمترین میزان ناتوانی به ترتیب مربوط به فعالیت اجتماعی، خانوادگی و تعامل با مردم بود. همچنین میزان ناتوانی با سن، تاهل، تحصیلات و درآمد ارتباط معنی داری داشت (p/05).
نتیجه گیری: اکثریت سالمندان روستایی شهر ایلام دارای ناتوانی متوسط بودند، لذا لزوم ترویج برنامه های ارتقا سبک زندگی سالم توسط پرسنل بهداشتی- درمانی جهت کاستن و پیشگیری از ناتوانی در سالمندان احساس می شود.