مقدمه: یکی از مشکلات درصدی از سالمندان، تنهایی است و این سالمندان با تحمل پریشانی زیاد و کاهش سلامت روانشناختی مواجه هستند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی شفقت درمانی بر تحمل پریشانی و بهزیستی اجتماعی سالمندان تنها انجام شد.
روش کار: روش پژوهش، نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان تنها شهر سنندج بود. از بین این سالمندان، به صورت در دسترس، 30 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله شفقت­درمانی را طی 8 جلسه 90 دقیقه­ای دریافت کردند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه­های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و بهزیستی اجتماعی کیز (1998) بود. داده­ها با آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس توسط نرم­افزارSPSS²⁷ تحلیل شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد که شفقت درمانی بر تحمل پریشانی و بهزیستی اجتماعی سالمندان تنها در مرحله پس آزمون موثر بود (01/0P <). براساس ضریب اتا مقدار این تاثیر بر تحمل پریشانی سالمندان تنها 8/46 درصــد و بر بهزیستی اجتماعی 8/52 درصــد بود.
نتیجه­ گیری: بـر اسـاس یافتـه­هـای پژوهـش، از شفقت درمانی برای افزایش تحمل پریشانی و بهزیستی اجتماعی سالمندان تنها مـی تـوان اسـتفاده کـرد.